85724 - Καταγραφή: Η ομορφιά του Banjo

Ν. Λυγερός

Επειδή αντιληφθήκαμε ότι υπήρχε ανταπόκριση για τα θέματα της μουσικής κι  είχα μαθητές που μου είπαν ότι τους είχε λείψει το banjo, ας παρουσιάσουμε το banjo, ούτως ή άλλως νομίζω ότι κι αυτό είναι από τα αγαπημένα του Νίκου, βέβαια και της Μελπομένης και των ψυχών. Άρα ας το δούμε πιο αναλυτικά. Βλέπουμε ότι έχουμε εδώ μια προστασία, μπορούμε να τοποθετήσουμε το χέρι μας, έχουμε πέντε χορδές… Ξέχασα να πω ότι εδώ έχουμε αυτά τα δάχτυλα που μας επιτρέπουν να παίξουμε με τρία δάχτυλα, μπορούμε να τοποθετούμε ένα δάχτυλο εδώ ή ακόμα και δύο και να παίζουμε με τα άλλα, ένα μοτίβο απλό, αλλά και ακόμα και με ανοιχτές χορδές. Η ιδέα είναι ότι εδώ στην πραγματικότητα είναι μία σολ, εδώ μας έρχεται μία ρε, εδώ είναι και πάλι μία σολ, εδώ έχουμε μία σι και εδώ έχουμε μία ρε. Άρα η ιδιαιτερότητα, άμα κοιτάξετε, είναι ότι η ψηλή χορδή δεν βρίσκεται στο κάτω μέρος αλλά στο πάνω μέρος στο banjo, αλλάζει τις τοποθετήσεις βέβαια και για το θέμα πάνω στην ταστιέρα, αλλά η ιδέα είναι ότι ενώ ξεκινάμε ουσιαστικά από εδώ κι ανεβαίνουμε, βέβαια θα τελειώσουμε πάνω. Αυτό όμως μας επιτρέπει ταυτόχρονα να μην έχουμε το ίδιο μοτίβο, που έχουμε,  όπως είπαμε, με την κιθάρα, που έχουμε ένα μι κι ένα μι. Εδώ λοιπόν έχουμε ένα σολ πάνω, η ψηλή, εδώ είναι η χαμηλή και από την άλλη πλευρά έχουμε, όπως είπαμε, το ρε. Άρα τα δάχτυλα που είναι ειδικά, μάς επιτρέπουν στην πραγματικότητα να παίζουμε μοτίβα που μπορεί να είναι από πάνω, μπορεί να τα κάνουμε ανάποδα, μπορεί να τα κάνουμε πιο εσωτερικά και ανάποδα, μπροστά, πίσω, μπροστά και πίσω. Αυτό μας επιτρέπει πολλά μοτίβα, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι ότι ουσιαστικά παίζουμε με μια φυσική συγχορδία σολ και μπορούμε να παίξουμε μ’ αυτόν τον τρόπο. Βέβαια τα δάχτυλα μας επιτρέπουν να παίξουμε κι έτσι. Άρα μπορούμε να πούμε ότι έχει ένα μικρό μοτίβο από την κιθάρα, ας πούμε αν θα ήταν οι μερικές νότες όπως έχουμε, άμα το σκεφτείτε καλά, θα δείτε ότι εδώ έχουμε ένα σι, εδώ έχουμε ένα σολ κι ένα ρε. Άρα αυτά τα τρία στοιχεία μπορούν να ενσωματωθούν ουσιαστικά προς το τέλος της κιθάρας ή στην αρχή, ανάλογα πώς το διαβάζετε. Αυτό είναι διαφορετικό γιατί έχουμε μια επανάληψη και εδώ έχουμε την υψηλή νότα. Το άλλο είναι ότι είναι λογικό ότι συγχορδίες ή θα παίξουμε συχνά με το ντο με αυτόν τον τρόπο, βλέπετε η ταστιέρα είναι μεγάλη, έχει μερικά σημάδια από αυτή την πλευρά, τα κλειδιά είναι πέντε μ’ αυτό το κλειδί που μερικές φορές, όταν είναι στην πέμπτη εδώ, μπορεί να μας ενοχλήσει, άρα πρέπει να είστε λίγο προσεκτικοί. Πάντως μας επιτρέπει να κάνουμε γρήγορα μοτίβα, τα οποία ουσιαστικά είναι γυρίσματα κι αυτά τα γυρίσματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν πρώτα ως γυρίσματα και στη συνέχεια ακόμα και ως στόλισμα, όταν έχουμε μία μουσική που επιτρέπει να έχουμε staccato, arpeggio, κ.λπ. Άρα μπορούμε να πούμε ότι το μπάντζο είναι πολύ δυνατό για να ακολουθεί, μπορεί να λειτουργήσει και ως σόλο, είναι πολύ βαρύ για όσους δεν το ξέρουν. Άμα δεν έχετε δει ποτέ το πίσω μέρος, εδώ είναι από τα banjo που είναι κλειστά. Είναι πολύ βαρύ γιατί όλο αυτό το κομμάτι είναι ατσάλι και κλειστό. Υπάρχουν άλλα που έχουν μόνο αυτό το κομμάτι και είναι ανοιχτά πίσω. Εμείς προτιμούμε τα βαριά γιατί είναι πολύ σταθερά. Βέβαια όταν το πήραμε από τη Νέα Υόρκη και έπρεπε να το κουβαλήσουμε από το Sam Ash μέχρι το ξενοδοχείο, δίπλα στα Ηνωμένα Έθνη, μπορώ να σας πω ότι έπρεπε να έχουμε αντοχές. Είναι πανέμορφο, βλέπετε εδώ τώρα και τον λαιμό του, που λέμε στα αμερικάνικα, και βλέπετε ότι ουσιαστικά μπορεί να παίξει, ακούστε τώρα. Βλέπετε τη διάρκεια; Κι άμα παίξουμε… Άρα αυτή η διάρκεια είναι πολύ χαρακτηριστική, αυτός ο μεταλλικός ήχος είναι βέβαια πολύ χαρακτηριστικός και άμα κοιτάξετε λίγο τα σημάδια, ενώ αυτό είναι από ατσάλι, μάλιστα είναι αμερικάνικο, πάνω στις χορδές, που είναι μεταλλικές, σιγά-σιγά φαίνεται αυτό το ίχνος όταν παίζουμε. Αυτά λοιπόν ήταν για να δείτε και το banjo για να μην νομίζετε ότι ασχολούμαστε μόνο με τα άλλα όργανα. Είναι λοιπόν και αυτό ένα αγαπημένο όργανο, το βλέπετε και με τα κλειδιά του που είναι εντελώς χαρακτηριστικά, δεν μιλάω μόνο για το πέμπτο, και όπως καταλαβαίνετε χρειάζεται δύναμη, βέβαια αγάπη και συμπάθεια για τα άλλα όργανα. Μπορεί να παίξει και να ακολουθήσει πολύ ωραία το μαντολίνο, αλλά ακόμα και το βιολί,  θα το δούμε και σε άλλη φάση. Αυτά προς το παρόν για το banjo.