Όταν παρακολουθείς ένα στρατηγικό παίγνιο εξ αποστάσεως ή ακόμα και απλώς ως παρατηρητής, ακόμα και αν είσαι κοντά, έχεις την τάση να θεωρείς ότι έχεις μία καλή εικόνα, βλέπεις τους δύο παίκτες να παίζουν με έναν τρόπο, αναλύεις τα δεδομένα, είσαι ψύχραιμος, δεν θεωρείς ότι υπάρχει κάποια πίεση χρόνου, ενώ οι άλλοι έχουν ένα χρονόμετρο και αυτό σου επιτρέπει να δεις λίγο πιο ξεκάθαρα τι γίνεται. Απλώς όμως δεν πρέπει να ξεχάσεις ότι εκείνη τη στιγμή, δεν έχεις την μαχητικότητα που έχουν οι παίκτες, δεν έχεις και τον ενθουσιασμό που παράγει μία κίνηση όταν είναι πετυχημένη και όταν έχει επιλεχτεί, όχι μόνο με αποφασιστικότητα, αλλά και με έξυπνο τρόπο και κατά συνέπεια αυτή η ουδετερότητα δεν σου δίνει τη δυνατότητα να καταλάβεις πώς λειτουργούν οι παίκτες εντός της σκακιέρας που παίζουν ενεργά. Είναι σημαντικό το κάνουμε συχνά ούτως ή άλλως και στις προπονήσεις, όταν αλλάζουμε τις θέσεις και βλέπουμε πώς βλέπει ο αντίπαλος τα δεδομένα. Όμως ένας εξωτερικός παρατηρητής έχει την τάση να τα κάνει όλα ουδέτερα, θεωρεί ότι επειδή τα βλέπει σε φάση Ειρήνης δεν ασχολείται με την έννοια της Ελευθερίας και έχει την εντύπωση ότι έχει καλύτερη άποψη. Λαϊκά λέμε εκτός χορού, ξέρετε. Άρα η ιδέα ποια είναι; Είναι το ίδιο σε ένα στρατηγικό παίγνιο, ακόμα και αν αυτό αφορά άμεσα την γεωπολιτική. Πρέπει να είμαστε πολύ πιο ξεκάθαροι, γιατί όταν είμαστε εκτός χορού, έχουμε την εντύπωση ότι η άποψη μας είναι ανώτερη, η άποψη μας μπορεί να εξηγήσει πολλές κινήσεις, αλλά τελικά, όπως το βλέπουμε συχνά και με τους αναλυτές, όταν παίζουμε πραγματικά, βλέπουμε ότι ξαφνιάζονται από μερικές κινήσεις που παίζουν οι ίδιοι οι παίκτες και δεν μπορούν να εξασφαλίσουν με την ανάλυσή τους, όλες τις εξηγήσεις. Άρα εκ των υστέρων, μπορούν να εξηγήσουν τι έγινε. Αυτό είναι πολύ σημαντικό να το έχουμε στο μυαλό μας, για να μην μείνουμε εκτός σκακιέρας, εκτός Goban και να θεωρούμε ότι βλέπουμε τα πάντα, γιατί πολύ συχνά βλέπουμε τα πάντα σωστά, αλλά εκ των υστέρων.