Υπάρχει ένα γενικό λανθασμένο πλαίσιο που έχει την τάση να ταυτίζει τους Άραβες με τους Μουσουλμάνους. Πρέπει να καταλάβουμε ότι η αραβική οντότητα υπάρχει εκατοντάδες χρόνια πριν τη μουσουλμανική, άρα αυτή η ταύτιση δεν γίνεται. Παρόλα αυτά βλέπουμε σε περιοχές, όπου το στοιχείο το αραβικό και το μουσουλμανικό ταυτίζονται, να προσπαθούν να διεκδικήσουν μια ιστορία του παρελθόντος. Το βλέπουμε στην Ιορδανία, όταν οι κάτοικοι της Ιορδανίας προσπαθούν να πουν ότι είναι οι συνεχιστές των Ναβαταίων. Το βλέπουμε στην Παλαιστίνη, όταν προσπαθούν να πουν οι κάτοικοι ότι είναι οι συνεχιστές των Φιλισταίων. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι είναι το ανάλογο που υπάρχει και στο θέμα της Τουρκίας, όταν προσπαθεί να σβήσει το ελληνικό στοιχείο και να πει ότι η σημερινή Τουρκία είναι απλώς η συνέχεια της παλαιότερης. Αυτό το λανθασμένο πλαίσιο που ταυτίζει το αραβικό με το μουσουλμανικό στοιχείο δεν έχει νόημα βέβαια πριν εμφανιστεί ο μουσουλμανισμός. Άρα έχει επικίνδυνες επιπτώσεις όταν κάνουμε αυτό το λάθος, γιατί έχουμε την εντύπωση ότι μιλάμε για τα ίδια πράγματα, ενώ δεν έχουν καμία έννοια. Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι υπάρχει  μία στρατηγική, μία προπαγάνδα που θέλει να προωθήσει αυτή την ταύτιση κι ότι ουσιαστικά αποτελεί μια αναθεμελίωση του αραβικού στοιχείου μέσω του Ισλάμ. Αυτό σημαίνει ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κάτι το ενωτικό, γιατί οι αραβικές οντότητες είναι διαφορετικές, υπάρχουν πολλές μάχες μεταξύ τους, ακόμα και πόλεμοι, θα ήθελαν να βρουν ένα κοινό πλαίσιο που θα ήταν το μουσουλμανικό στοιχείο , αλλά ακόμα και το μουσουλμανικό στοιχείο έχει ένα σιϊτικό κι ένα σουνιτικό στοιχείο που διαχωρίζονται πολύ γρήγορα. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι όσοι πέφτουν στην παγίδα αυτής της ταύτισης ουσιαστικά μπερδεύονται και δεν μπορούν να αναλύσουν τα πράγματα χρονοστρατηγικά.