Εδώ νιώθουμε ότι ο ήλιος είναι πιο κοντά, ενώ είναι βέβαια πάντα μαζί, το ίδιο ισχύει και για τη θάλασσα, όπως και για το χρόνο, απλώς δυσκολευόμαστε με τον θόρυβο της κοινωνίας, να πάμε εμείς κοντά του. Εδώ είναι πιο εύκολο. Το βλέπουμε ακόμα και με τα καράβια, με τη χερσόνησο, την άκρη. Είμαστε στα όρια, όσο αφορά το απέραντο γαλάζιο, ετοιμαζόμαστε, είναι μια μορφή προετοιμασίας κι απ’ την άλλη, ειδικά όταν είμαστε πάνω σε αυτό το παγκάκι, σκεφτόμαστε πιο πρακτικά τι σημαίνει να είσαι μόνος με την Ανθρωπότητα, να είμαστε μόνοι με την Ανθρωπότητα και για αυτό το λόγο είμαστε μαζί.