Η γενναιοδωρία του δεν είχε όρια

γιατί ήξερε από την αρχή την αξία

του φωτός και της ουσίας

και δεν είχε ψευδαισθήσεις

ακόμα κι εγκλωβισμένος

διότι πολύ απλά

είχε δει τόσα πολλά

που δεν είχε ανάγκη

να σπαταλήσει περισσότερο χρόνο.

Όλος ο πλούτος του ήταν αφιερωμένος

στην εξέλιξη των άλλων ψυχών

σε κάθε πλαίσιο και με κάθε τρόπο.

Στην αρχή έλεγε ότι είχε καθυστερήσει

αλλά μετά από τις απαραίτητες υπερβάσεις

κατάλαβε ότι η ουσία

ήταν η παραγωγή με το φως

κι όλα τα άλλα ακολουθούσαν

διότι αυτό έδειχνε τον δρόμο

ακόμα και μέσα στο σκοτάδι.

Χάρη σε αυτή τη γνώση ηρέμησε

κι άρχισε να δημιουργεί έργο

με τις απαραίτητες απαιτήσεις

για την ανάδειξη του αγώνα

της Ανθρωπότητας.