Αν η χαρά είναι περιορισμένη
και δεν διαδίδεται
τότε είναι στενόχωρη.
Η χαρά για να είναι παραγωγική
και να λειτουργεί καταλυτικά
πρέπει να μοιράζεται
και γι’ αυτό η μοιρασιά της χαράς
είναι τόσο πολύτιμη
για τους ανθρώπους
και την εξέλιξή τους.
Η μοιρασιά πολλαπλασιάζει τη χαρά
κι αυτό είναι το ανθρώπινο παράδοξο.
Κι αν έχει αυτή την ιδιότητα
είναι γιατί είναι κι αυτή του χρόνου
διότι αν ήταν του χώρου
θα προκαλούσε μόνο διαίρεση
κι όχι πολλαπλασιασμό.
Στην ουσία
μοιραζόμαστε στιγμές
που γίνονται κοινό βίωμα
για να υπάρχει
κοινό παρελθόν
που παράγει μέλλον
της ιστορίας.