– Ήσασταν έτοιμοι για τον πόλεμο;
– Όχι, μόνο για τη μάχη.
– Αρκούσε τούτο;
– Ήταν τούτο αρκετό, διότι τα ποντάραμε όλα σ’ αυτό.
– Κι ο εχθρός;
– Πάντοτε το ίδιο βάρβαρος.
– Τότε ήσασταν δίχως έλεος …
– Καμία άλλη επιλογή δεν ήταν υποστηρίξιμη τότε.
– Βλέπω.
– Ό,τι εμείς ακόμη κοιτάμε.
– Και οι εξωτερικές βοήθειες;
– Ποτέ δεν υπολογίσαμε πραγματικά πάνω τους.
– Ορθώς διακρίνατε.
– Στιβαρώς ευτυχώς.
– Όμως τώρα τι οφείλουμε να κάνουμε στο παρόν;
– Κατ’ αρχήν να συνειδητοποιήσουμε πως ο κίνδυνος εξακολουθεί να επίκειται.
– Λίγοι ανάμεσά μας είναι ικανοί να το συνειδητοποιήσουν.
– Τότε θα πρέπει να μετατραπεί τούτη η πραγματικότητα σε σπανιότητα.
– Διαφορετικά …
– Δεν υπάρχει διαφορετικά … Όλα είναι αναγκαία.
– Και για να τους πείσουμε;
– Θα πρέπει να μνημονεύσουμε το παρελθόν.
– Και να οικοδομήσουμε το μέλλον.
– Με τις δυνάμεις μας;
– Μα και με τις αδυναμίες μας …
– Θα μας χρειαστούν άνθρωποι όπως ο Charles Martel.
– Θα βρούμε και άλλους …
– Και αν δεν υπάρχει περίπτωση;
– Τότε θα ζήσουμε στο αδιανόητο …
– Για πόσο χρόνο;
– Τον αναγκαίο χρόνο …
– Για ποιον;
– Για την ανθρώπινη αντίσταση.
– Τότε το έργο θα είναι έτοιμο για να συμπληρώσει κάποιες σελίδες της ιστορίας και των καμένων σελίδων.