Ακόμα και το απίθανο γίνεται όταν υπάρχει κράμα ψυχών διότι ενώνονται η θάλασσα και ο ουρανός όταν οι ψυχές είναι δίπλα στην πηγή που παράγει ακάθεκτα το έργο. Έτσι το φως κι η ουσία εισχωρούν παντού χωρίς να υπάρχει αντίσταση λόγω βαθύτητας. Και γι’ αυτό ζει η απόλαυση που προκαλεί τη χαρά για ν’ αγκαλιάσει τον πύργο των αισθήσεων. Αυτά λαχταρούν και μοιράζονται οι ψυχές που ζουν το κράμα της αρμονίας. Έτσι πίνουν το ξεχείλισμα της χαράς και γεύονται τη μεταχαρά πριν ακόμα εμφανιστεί η ουσία λόγω ανάγκης. Διότι η μοιρασιά της γεύσης της θάλασσας προετοιμάζει την έκρηξη του φωτός που θα σηκώσει την ημέρα, για να ζήσουν το δώρο τους οι ψυχές. Μ’ αυτόν τον τρόπο σφραγίζουν την ένωσή τους με σκοπό το κοινό έργο της Ανθρωπότητας πέρα κάθε εμποδίων και ενδοιασμών για να ζήσει η ελευθερία χάρη στις υπερβάσεις. Έτσι η διττή γευσιγνωσία μεταμορφώνει τις ψυχές που βλέπουν πια τον κόσμο με το βλέμμα της πηγής που ποτέ δεν σταματά να ξεχειλίζει για τη ζωή των ψυχών. Αυτή η μοιρασιά του ψυχικού κράματος αναδιπλώνει τον δεσμό αρμονίας.