Η εσωτερική θάλασσα δεν είναι λίμνη, διότι έχει άνοιγμα σαν τη Μεσόγειο για να ζήσει την επαφή με τον ωκεανό που είναι ουσία ουρανού. Μπορεί οι ψυχές να είναι απομονωμένες σαν τα νησιά με τη λατινική τους ετυμολογία, αλλά όλα έχουν πρόσβαση στον ωκεανό του ουρανού. Είναι δική τους η θέληση, διότι ο δεσμός είναι πάντα ελεύθερος και δεν έχει τα δεσμά των επαφών. Κι όταν υπάρχει θέληση πλημμυρίζει η εσωτερική θάλασσα και ξεχειλίζει πάνω στις ακτές για να πιάσει τα αγαπημένα της βότσαλα, για να τα λούσει με τον αφρό της για να αποκαλύψει το αληθινό χρώμα τους. Τα βρέχει για να προσελκύσει την πηγή που είναι πάντα έτοιμη να προσφέρει την ουσία της για να αποκτήσει το λευκό που είναι απαραίτητο στο γαλανό για να μεταμορφωθεί σε σημαία πάνω σε πύργο που βυθίζεται μέσα στο σκοτάδι για να φέρει το φως στα βαθιά και να δημιουργήσει την απόλαυση της νύχτας με τον ήλιο να στάζει άστρα για να ζήσει η αρχή του κόσμου την απελευθέρωση της αρμονίας.