Στην αρχή δεν έδιναν σημασία στην αξιοποίηση, θεωρούσαν ότι ήταν δευτερεύουσα. Χρειάστηκε χρόνος να το συλλάβουν, διότι ήταν σπάνιο για τις ψυχές. Δεν ελάμβαναν τέτοια δώρα συνήθως. Αλλά με το σπάνιο, ακόμα και το σπάνιο γίνεται φυσιολογικό και μάλιστα μέρος της ημέρας για να ζήσει η αλλαγή φάσης του Χρόνου. Δεν ήταν συνηθισμένες στην τεράστια προσφορά κι είχαν την εντύπωση ότι θα ήταν μόνο σποραδική, με άλλα λόγια τοπική κι όχι ολική. Δεν ήξεραν για τις ιδιομορφίες και τις ανωμαλίες των δυναμικών συστημάτων. Κι έτσι ξαφνιάστηκαν λόγω αμεσότητας και ελευθερίας. Όλα ήταν άφθονα και το μόνο όριο ήταν η ίδια τους η θέληση. Δεν υπήρχε κανένα νταβάνι, δεν ήταν καν ουρανοξύστης. Ο ουρανός ήταν ο τρούλος. Κι αυτό το ασύλληπτο γεγονός δεν ήταν το ανάλογο από ένα φαινόμενο του τύπου Dirac. Ήταν το ανάλογο του Heaviside. Και τότε μόνο κατάλαβαν, όχι μόνο τη σημασία της αξιοποίησης, αλλά και την ουσία της. Είχαν διαφωτιστεί μέσα στη νύχτα για να ζήσουν την καινοτομία της ημέρας. Άλλωστε είχαν καταλάβει ότι η ζωή ήταν επιλογή τους και δεν μπορούσαν να έχουν παράπονο για τις πολλαπλές διακλαδώσεις.