Δίνουν όλοι τόσο μεγάλη σημασία στην επικοινωνία, που ξεχνούν την αξία της συνεννόησης και δεν σκέφτονται να αποκτήσουν ένα εργαλείο που δίνει αυτή τη δυνατότητα. Μάλιστα τους είναι αδιανόητο να μην είναι απαραίτητη η χρήση των λέξεων. Ενώ, όταν υπάρχει πηγαία αγάπη, ακόμα κι ο ήχος επαρκεί για τη συνεννόηση, ακόμα κι η ανάσα, γιατί είναι η πνοή των ψυχών. Έτσι μοιραζόμαστε το πάθος και τον πόθο, χωρίς να ειπωθεί λέξη. Διότι ο παλμός μηδενίζει την απόσταση κι ο σπασμός αποδεικνύει τη βαθύτητα του δεσμού. Επειδή, επί της ουσίας, το εργαλείο δεν είναι τίποτα άλλο από την ίδια την αρμονία. Η επικοινωνία εμπεριέχει και την παρεξήγηση, την παρερμηνεία, ενώ η συνεννόηση λειτουργεί με τη διδασκαλία αφού είναι συμβατή με το έργο. Και γι’ αυτό η μεταχαρά μπορεί να δημιουργηθεί από το άκουσμα της χαράς. Διότι είναι μια μοιρασιά. Υπάρχει η άνεση κι ακούγεται η απόλαυση μέσω της ανάδρασης που την πολλαπλασιάζει, γιατί εμπλουτίζει τον δεσμό με την αρμονία για να δει το φως και να πιει την ουσία και πέρα των ορίων.