Όταν ανακαλύπτει κανείς την έννοια της υπέρβασης και την ικανότητά της ν΄ αλλάζει τον κόσμο, θεωρεί ότι είναι ένας στόχος από μόνη της, ενώ είναι ένα μέσον και τίποτα παραπάνω. Έτσι έχει σημασία τι γίνεται πέρα της υπέρβασης. Κι εδώ φαίνεται το έργο της χαράς. Αν σκέφτεσαι μόνο τη σκιά, δεν βλέπεις το φως. Αν κοιτάς μόνο την φωτογράφηση, δεν βλέπεις το εικαστικό έργο που ενσωματώνεται στο έργο διότι αποτελεί ένα αναγκαίο ίχνος για τη συνέχεια. Πέρα της υπέρβασης υπάρχει η προσφορά που γίνεται με άνεση. Διότι η σχέση μεταξύ του μοντέλου και του καλλιτέχνη είναι πλέον δεσμός. Έτσι το εικαστικό έργο παράγεται από τους δύο, διότι η συμμετοχή είναι ενεργή αφού αφορά στο σώμα και τη σκέψη προς όφελος των ψυχών, αφού επιτρέπει την αξιοποίηση του δώρου της ζωής. Και πρόκειται για μια διπλή προσφορά κι όχι μόνο για μια διπλή υπέρβαση, διότι υπάρχει χαρά και μεταχαρά. Διότι κάθε πίξελ γίνεται κομμάτι του έργου, ψηφίδα χαράς. Δεν είναι απλώς ένα πάρε δώσε, ούτε καν μια ανταλλαγή ή κάποιο συνάλλαγμα, αλλά ένα έργο από κοινού που γίνεται χάρη στον δεσμό αρμονίας και την αρμονία της ουσίας που ξεπερνά κάθε όριο, διότι τα σώματα κι οι σκέψεις μεταμορφώνονται σε ψυχικό κράμα.