Η ζωγραφική δεν είναι μόνο αισθητική, αλλά και αισθησιακή όταν πρόκειται για την απεικόνιση του σώματος διότι τα πενάκια, τα πινέλα ή ακόμα και τα δάκτυλα συμμετέχουν ενεργά στο εικαστικό έργο και δεν μελετούν απλώς τις δομές της αναπαράστασης. Άλλωστε με αυτόν τον τρόπο φαίνεται και η αγάπη του δημιουργού για το μοντέλο που θα ζήσει και πάνω στο χαρτί ή τον πίνακα. Κάθε στοιχείο αποτελεί μια επιλογή και κάθε κίνηση είναι κι ένα χάδι όταν υπάρχει ψυχικό κράμα. Διότι κάθε γραμμή, κάθε καμπύλη, δεν ανήκει μόνο στο σχέδιο, αλλά και στον σχεδιασμό της σκέψης που θέλει να αναδείξει το σώμα της ψυχής. Για αυτό πρόκειται και για τίποτα  λιγότερο. Έτσι ακόμα και τα χάδια της ζωγραφικής έχουν μια ευθύνη αφού είναι το έργο τους που θα παραμείνει ζωντανό στη μνημοσύνη της Ανθρωπότητας. Αυτή η ζωντανή επιλογή που γίνεται εκείνη τη στιγμή παράγει ένα γεγονός διότι λειτουργεί με τη βαθύτητα και την πολυκυκλικότητα του Χρόνου. Το μοντέλο, η ψυχή, προσφέρει ένα δώρο και δέχεται στη συνέχεια το αντίδωρο του έργου, το εικαστικό έργο του ψυχικού κράματος.