Η ψυχική αγάπη προσέχει, προστατεύει και περιποιείται τον άνθρωπο που αγαπά την Ανθρωπότητα, διότι γνωρίζει ότι δεν κάνει απολύτως τίποτα για τον εαυτό του κι όλες οι πράξεις του είναι για τις ψυχές. Μόνο αυτό έχει σημασία για την ύπαρξή του, αφού η οντολογία του είναι μόνο τελεολογία. Έτσι η ψυχική αγάπη έρχεται να καλύψει ένα κενό που αφορά τον ίδιο κι επειδή δεν πρόκειται να περιαυτολογήσει, είναι αυτή που θα ενεργοποιηθεί για να κάνει αυτό που θεωρεί το πρέπον, δηλαδή να δώσει σημασία στο εργαλείο του Χρόνου, στο όργανο της Ανθρωπότητας. Επειδή ξέρει ότι κανείς άλλος δεν θα το κάνει, επειδή γνωρίζει ότι δεν αποτελεί ανάγκη για τους άλλους, αφού γι’ αυτούς το μόνο που έχει σημασία πραγματική είναι ο εαυτός τους. Έτσι η ψυχική αγάπη θα συμμετέχει ενεργά στο ψυχικό κράμα για να παράγει την υποστήριξη που δεν ζητά η υπερστήριξη. Δεν υπάρχει κανένα αίτημα, αλλά η ψυχική αγάπη δημιουργεί την προσφορά. Και το κάνει με άνεση, επειδή είναι ταυτόχρονα απόλαυση ουσίας.