Δεν είναι ανάγκη να έχει κάποιος μια ολοκληρωμένη εικόνα του κόσμου της αρμονίας. Άλλωστε η ανακάλυψη του Νέου Κόσμου έγινε σταδιακά και χρειάστηκε χρόνος. Για να πιστέψει, δεν έχει ανάγκη από τίποτα. Για να τον δει, αρκεί ν’ αγγίξει μικρά δείγματα, μικρές πράξεις που έχουν όντως έναν αρμονικό χαρακτήρα. Δεν πρόκειται μόνο για κινήσεις, αλλά για πράξεις. Κι η καθεμιά αλλάζει τα δεδομένα για να ζήσει η υλοποίηση της επιλογής. Αυτό μαθαίνουν οι ψυχές μέσω της Διδασκαλίας και γι’ αυτό είναι τόσο ελεύθερες για να πάρουν αδιανόητες πρωτοβουλίες για όλους τους άλλους που μπορούν να δουν μόνο τα τελικά αποτελέσματα της σκέψης και του σώματος. Δεν βλέπουν οι άλλοι τις διακλαδώσεις, ενώ οι ψυχές τις προκαλούν πια χωρίς φοβίες, χωρίς επιφυλάξεις και χωρίς ενδοιασμούς, διότι ξέρουν για την υπερστήριξη λόγω της συμβατότητας με το Έργο της Ανθρωπότητας. Είναι το πλαίσιο ο κόσμος της αρμονίας. Είναι το πεδίο τα σενάρια των διακλαδώσεων. Είναι το πεδίο δράσης οι επιλογές των ψυχών. Κι είναι το πεδίο μάχης το Έργο της Ανθρωπότητας. Το φως, η ουσία κι η αρμονία, αυτό έγραψαν πάνω στο σώμα χωρίς πανοπλία και στη σκέψη του ιερού σπαθιού.