Δεν το είχε προσέξει αρχικά
αλλά τώρα το έβλεπε με ξεκάθαρο τρόπο.
Το δωμάτιο είχε μόνο μία πόρτα.
Αυτή ήταν και η είσοδος και η έξοδος.
Ασυναίσθητα σκέφτηκε το γωνιακό τετράγωνο
της σκακιέρας με την άσκηση του ίππου.
Υπήρχε μεγαλύτερος βαθμός ελευθερίας.
Ήταν και αυτό ένα νέο άνοιγμα για τη σκέψη.
Θυμήθηκε εκείνο το μάθημα της ζωής
στο οποίο είχαν μιλήσει για το μέλλον.
Ενώ μιλούσαν για κατοικίες
συνειδητοποίησε την αξία και τη σημασία
που είχε το ατομικό δωμάτιο.
Δεν ήταν σαν το κελί που έλεγε το τραγούδι
ούτε καν σαν τον θησαυρό του Φαραώ.
Ήταν το δωμάτιο της ψυχής
εκεί όπου μπορούσε να εξωτερικεύσει
αυτό που ένιωθε
χωρίς να είναι εγκλωβισμένη
μέσα στο κορμί.
Ήταν το άλλο της σώμα
αυτό το δωμάτιο του Χρόνου
όπου τοποθετούσε
το δώρο της ζωής.