Δεν προσπαθούσε να πείσει.
Απλώς έλεγε όσο πιο ειλικρινά γινόταν
τις γνήσιες σκέψεις
που είχε στο μυαλό
μπορεί και χρόνια.
Είχε ζητήσει για το μέλλον
κι ανακάλυπτε τη βαθύτητα του παρελθόντος.
Τα πράγματα ήταν απλά.
Τόσο απλά που ήταν κομμάτι ομορφιάς.
Είχε ήδη το νόημα της ζωής.
Αναζητούσε μια σχέση.
Κι είχε ήδη τα θέλω του ως θέλω της.
Αυτό έλεγε η ψυχή
χωρίς να φοβάται το φως και την ουσία
γιατί ήξερε για τη σημασία του
εδώ και χρόνια.
Δεν ήταν μία ανακάλυψη
ακόμα και αν ο λόγος ήταν αποκαλυπτικός.
Για την ίδια ήταν τετριμμένο.
Πάντα ζούσε με αυτόν τον τρόπο.
Απλώς δεν το είχε πει
όπως δεν είχε καταγράψει
τα ενδιαφέροντά της ούτε τα αγαπημένα της
ενώ ήταν η ζωή της.