Ενώ η γλώσσα ήταν τα όρια της σκέψης
ήθελε να τα ξεπεράσει για να μπει σε μια άλλη διάσταση
που δημιουργεί τη διασύνδεση
και τη γέφυρα του Χρόνου
με την υποστήριξη της παράξενης χειρολαβής
που δεν είχε πια μόνο τον στόχο της απελευθέρωσης
αλλά και της εσωτερικής απόλαυσης.
Και γι’ αυτό έδωσε πρώτα σημασία στο κλειδί
αφού ήταν κοινό μυστικό
για να γίνει η πρώτη φάση
της κλιμάκωσης
που δεν μπορεί πια να οπισθοχωρήσει
αφού κανείς δεν αντιστέκεται
στον πειρασμό
έτσι χωρίς να πιέσει την πηγαία αγάπη
μόνο με την τεράστια
έδειξε το μονοπάτι του φωτός
και το άνοιγμα της ουσίας.
Είχε βρει τον δρόμο
και κάθε κίνηση ήταν μια νέα πράξη
που συνδύαζε την πολυκυκλικότητα
με τη βαθύτητα
για να πάρει πίσω το δεύτερο δέρμα
που είχε γίνει ουσιαστικό.