Τα δεύτερα δέρματα δεν ήταν μόνο
γαλάζια κι εφαρμοστά αλλά τρία
το ένα πίσω από το άλλο.
Το πρώτο ήταν άνετο κι ανοιχτό
έτοιμο για το άγγιγμα του επόμενου.
Το δεύτερο ήταν ελεύθερο
από όλες τις πλευρές.
Και το τρίτο έπιανε ταυτόχρονα
το δεύτερο από παντού
για να ελέγχει την κατάσταση
και κάθε λεπτομέρεια της εξέλιξης.
Έτσι ένιωσε την αλλαγή φάσης
και τη διαστολή του Χρόνου
χάρη στο άγγιγμα
αλλά και στο θέαμα
που ερχόταν όλο και πιο κοντά
για να νιώθει το άλλο δεύτερο δέρμα
δίπλα του
και να ζήσει τη χαρά του ανοίγματος
όμως ο έλεγχος παρέμενε
για να ζήσει διπλά τις εξελίξεις
και να μετατρέψει την επαφή
όχι μόνο σε σχέση
αλλά σε δεσμό.