Πόσο μεγάλο είναι το μέγεθος του κενού μπορείς να το καταλάβεις όταν η ζωή περιορίζεται στο επίπεδο της ύπαρξης. Διότι σε αυτό αντιλαμβάνεσαι ότι πραγματικά δεν έχεις να κάνεις απολύτως τίποτα ενώ στην αρχή αποτελούσε την κυρίαρχη απασχόλησή σου. Όταν όμως ξαναμπαίνεις σε αυτό το πλαίσιο λόγω λανθασμένων επιλογών και μιζέριας τότε βλέπεις κατάματα ότι όλα όσα έλεγες ότι έχουν τεράστια σημασία είναι εντελώς ανούσια γιατί δεν υπάρχει πια η εμβέλεια της Ανθρωπότητας. Τότε συνειδητοποιείς το βάθος της πρότασης του Alphonse de Lamartine. Un seul être vous manque et tout est dépeuplé.