Ο διπλός πόθος της θάλασσας για τον ουρανό παραμένει αινιγματικός αν δεν τον έχεις ζήσει ενώ στην πράξη είναι φυσιολογικός ακόμα κι αν είναι σπάνιος για τους άλλους που έχουν άγνοια. Είναι μια μορφή σύμπλευσης και μια προσέγγιση του ίδιου φάρου αφού οι ψυχές αναζητούν το ίδιο φως και την ίδια ουσία όπου κι αν βρίσκονται με το δώρο της ζωής. Μάλιστα γίνεται και στον εξωτερικό χώρο και στον εσωτερικό διότι δεν υπάρχει κανένα όριο στην τεράστια προσφορά και στην πηγαία αγάπη αφού λειτουργούν εντελώς συμπληρωματικά στο πλαίσιο της αρμονίας όπου ο καθένας δίνει μια σταγόνα του εαυτού του στον άλλο για να σχηματιστεί το Yin και το Yang και να φανεί η αλήθεια μέσω του μονοπατιού του φωτός. Είναι η υλοποίηση του διπλού πόθου που παράγει πάθος που σπαρταρά γιατί νιώθει από παντού τους σπασμούς που συντονίζονται λόγω της αλληλεπίδρασης αφού είναι ικανός να λειτουργεί ταυτόχρονα για να χαρούν φωτονικά οι ψυχές και να πλάσουν τις χορδές του χρόνου για να ζήσουν αυτό το στρατηγικό μείγμα του ψυχικού κράματος.