Άλλο να το φαντάζεσαι κι άλλο να το ζεις το θέαμα της χαράς διότι θέλει τόλμη η απαίτηση ακόμα κι αν δεν είναι υπέρβαση. Είναι θέμα υλοποίησης που ξεπερνά τα όρια της φαντασίωσης για να μην υπάρχει απωθημένο και να προχωρήσει η ζωή πέρα από κάθε εμπόδιο διότι ξέρει ότι υπάρχει στο πλαίσιο της αρμονίας κι η χαρά της ομορφιάς. Έτσι με το βλέμμα καρφωμένο πάνω στο θέαμα κάθε κίνηση είναι αναπαράσταση της παράστασης που δεν είναι θέατρο αλλά η ίδια η ζωή που θέλει την ηδονή της τελευταίας αφού ξέρει ότι είναι προσβάσιμη μετά την αφύπνιση. Κι αυτή η εξέλιξη είναι πραγματική ενώ φαίνεται αρχικά εντελώς εξωπραγματική γιατί η φαντασία δεν καταφέρνει να την εξαντλήσει επειδή δεν είχε τις απαραίτητες γνώσεις για να κάνει εικόνα αυτό το γεγονός που παράγει φαινόμενο χειροπιαστό χάρη στην παράξενη χειρολαβή αλλά και στην εμβύθιση του ουρανού στη θάλασσα σαν να είναι ηλιοβασίλεμα πολυκυκλικό που δεν σταματά μέχρι να φτάσει στην επόμενη τελειότητα της αρμονίας λόγω ουσίας.