Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί έναν ουρανοξύστη στο παρελθόν;  Και ποιος θα έβλεπε έναν πύργο στο μέλλον; Αλλά το πιο σημαντικό θα ήταν να αντιληφθούν ότι πρόκειται για την ίδια πολυκυκλική υπερδομή που λειτουργεί διαχρονικά. Θα έπρεπε να ξέρει τον ιππότη χωρίς πανοπλία και την παράξενη χειρολαβή των χαμαιλεόντων για να δει πώς λειτουργεί η ιστορία του μέλλοντος κι η στρατηγική του παρελθόντος. Αυτό όμως γίνεται μόνο με γνώσεις κι όχι μόνο με πληροφορίες γιατί αυτές δεν αντέχουν την παραπληροφόρηση. Διότι είναι απαραίτητος ο μύθος της γαλαζοαίματης βελανιδιάς για να γίνει κατανοητή η επινόηση της ιστορίας της στρατηγικής και της στρατηγικής της ιστορίας. Μόνο με αυτή τη βαθύτητα έχει νόημα η πολυκυκλικότητα του κάστρου που ενσωματώνει τον πύργο και προετοιμάζει τον ουρανοξύστη. Έτσι κάποιος βλέπει και τα Ηνωμένα Έθνη της Ανθρωπότητας πάνω στο νησί της Νέας Υόρκης που είναι κάστρο του Χρόνου όπου οι ψυχές έχουν δικαίωμα να απολαύσουν τη ζωή χάρη στην χαρά της αρμονίας.