Πολλοί θεωρούν ότι το πρόβλημα της αγάπης είναι η ύπαρξή της ενώ αυτή είναι δεδομένη. Το πρακτικό πρόβλημα της αγάπης είναι η αντοχή. Διότι χρειάζεται πίστη για να αντέξεις την αγάπη της Ανθρωπότητας. Πολλοί λένε ότι πιστεύουν αλλά οι πιστοί είναι σπάνιοι και μάλιστα πιο σπάνιοι από τους καλόγερους και τις καλόγριες. Για αυτόν τον λόγο τους ονομάζουμε Αγίους διότι είναι εξαιρετικοί άνθρωποι. Δεν είναι ο κανόνας αλλά οι εξαιρέσεις. Η αγάπη της Ανθρωπότητας είναι για όλους και όλες αλλά είναι σπάνιοι και σπάνιες όσοι την αντέχουν. Οι άνθρωποι λόγω της κοινωνίας δεν είναι συνηθισμένοι με την ύπαρξή της και προτιμούν να λένε ότι είναι κάτι το ιδανικό που δεν πιάνεται, μιλούν για αυτήν σαν να ήταν το άπειρο που κανείς δεν μπορεί να προσεγγίσει τουλάχιστον πριν τον Κάντορ. Αλλά οι Άγιοι και οι Αγίες έχουν άπειρες αντοχές διότι νιώθουν την ουσία και βλέπουν το φως. Περιορίζονται οι άνθρωποι από το ορατό αλλά όσοι έχουν καρδιά βλέπουν και το αόρατο. Αυτό γίνεται με την πηγαία αγάπη όταν συναντά την αγάπη της Ανθρωπότητας. Αυτό έγινε με τους Αποστόλους όταν συνάντησαν τον Χριστό. Είναι αυτό το διπλό θαύμα της ύπαρξης και της αναγνώρισης που άλλαξε την Ανθρωπότητα διότι πίστεψε.