Στο νεκροταφείο του Μεσολογγίου…
Ο Φώτης είναι γονατισμένος μπροστά στον τάφο του Πέτρου… Mediumlongshot.
Τη στιγμή που σκύβει για να φιλήσει το χώμα, εμφανίζεται η Αθανασία με λουλούδια στο χέρι… Φώτης
Η πέτρινη σου μνήμη, φίλε μου, ζει μέσα μου τώρα… Medium shot. Αθανασία
Τώρα ήρθες; Χρόνος. Δε σ’ έχει ανάγκη πια! Φώτης
Δεν είχε και δεν έχει ανάγκη από κανένα! Αθανασία
Μην ψάχνεις δικαιολογίες! Χρόνος. Τον ξέχασες αυτή είναι η αλήθεια… Βάζει τα λουλούδια πάνω στον τάφο του Πέτρου. Mediumlongshot. Φώτης
Ευχαριστώ που ήρθες… Αθανασία
Έρχομαι κάθε μέρα… Δεν έχω ανάγκη από τις ευχαριστίες σου… Αρχίζει να κλαίει…
Φώτης
Τι έπαθες, Αθανασία μου;
Αθανασία
Γιατί τον ξέχασες;
Φώτης
Μα δεν τον ξέχασα… Δεν μπορώ να τον ξεχάσω… Ζει μέσα μου… Αθανασία
Γιατί ήρθες τώρα;; Χρόνος. Για να του δώσεις το φιλί του Ιούδα; Mediumcloseshot. Φώτης
Ακόμα κι αν είναι του Ιούδα όπως λες παραμένει ένα φιλί… Closeup. Αθανασία
Το φιλί της προδοσίας δεν έχει καμία αξία για μένα… Φώτης
Οι φίλοι μας είναι οι μελλοντικοί μας προδότες… Αθανασία
Πώς τολμάς; Closeup. Φώτης
Οι άλλοι δε μας γνωρίζουν αρκετά για να μας προδώσουν… Αθανασία
Μα τι ‘ναι αυτά που λες; Φώτης
Λέω την αλήθεια… Ακόμα κι αν δεν πρόδωσες ποτέ σου ένα φίλο σου, θα το κάνεις τη στιγμή του θανάτου… Αθανασία
Αλλάζοντας ύφος. Όπως ο Πέτρος… Mediumshot.
Φώτης
Όμως ο Πέτρος μ’ άφησε τη μνήμη του, την πέτρινη του μνήμη…
Ο Φώτης σηκώνεται. Κι η Αθανασία κοιτάζει τα πόδια του… Mediumlongshot. Αθανασία
Μα τι έχουν τα πόδια σου; Φώτης
Χτύπησα… Δεν είναι τίποτα… Αθανασία
Γιατί είναι πάντα πληγωμένα τα πόδια σου… Mediumcloseshot. Φώτης
Ο Γιάννης μου έκανε την ίδια ερώτηση… Αθανασία
Και του έδωσες την ίδια απάντηση; Φώτης
Δεν ήταν ανάγκη να του απαντήσω… Βλέπουμε το Γιάννη να έρχεται… Μπορεί να σου το πει και ο ίδιος… Η Αθανασία τρέχει προς το Γιάννη. Μιλούν μαζί και κοιτάζουν το Φώτη που γονάτισε και πάλι… Fullshot. Φώτης
Μόνος. Διάβασα την ιστορία σου, φίλε μου, και χαίρομαι που θυμήθηκες την πρώτη μας συνάντηση στο νησάκι… Δεν ήξερα ότι έγραφες ήδη εκείνη την εποχή… Extremecloseup. Ο Γιάννης έρχεται από πίσω του ενώ η Αθανασία έμεινε εκεί που της είπε. Fullshot.
Γιάννης Πιάνοντας το Φώτη από τους ώμους. Γιατί δεν της είπες τίποτα; Mediumlongshot. Φώτης
Είναι νωρίς ακόμα… Γιάννης
Επειδή δεν κατάλαβε ποιος είσαι; Φώτης
Ναι… Γιάννης
Αφού εγώ κι ο Πέτρος δυσκολευτήκαμε ενώ σε είχαμε δει… Φώτης
Κι η Αθανασία με είδε όταν ήταν μικρή… Απλώς δε θυμάται… Mediumcloseshot. Γιάννης
Δεν είναι ότι δε θυμάται… Δεν μπορεί να συνδέσει τις αναμνήσεις της… Φώτης
Το ξέρω… Δεν είναι ακόμα έτοιμη… Γιάννης
Δε σ’ εμπιστεύεται πια… Επειδή ξέχασες τον Πέτρο… Φώτης
Δε θέλω να μ’ εμπιστεύεται… Θέλω να ξέρει… Γιάννης
Θα της φθάσει μια ζωή; Φώτης
Όχι… Closeup. Γιάννης
Και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα; Φώτης
Κάνω ό,τι μπορώ… Περισσότερο δε γίνεται… Γιάννης
Μα όταν καταλάβει θα πληγωθεί για την αδικία της… Mediumcloseshot. Φώτης
Δεν είναι αδικία… Γιάννης
Αφού εγώ ξέρω πού ήσουν και γιατί ήσουν εκεί! Φώτης
Ενώ άλλος δε θα το είχε κάνει… Γιάννης
Μα γι’ αυτό σου το ζήτησε ο Πέτρος… Φώτης
Και γι’ αυτό η Αθανασία με καταδίκασε… Closeup. Γιάννης
Έπρεπε να γίνει λοιπόν… | 