Τέσσερις χαρακτήρες βρίσκονται σ’ ένα παράξενο δωμάτιο. Δύο από αυτούς κάθονται σε ένα τραπέζι. Οι δύο άλλοι στέκονται όρθιοι στην άκρη της σκηνής. Μοιάζουν να έχουν τελειώσει μία ανταλλαγή. Σιωπή. Ξαφνικά δύο χαρακτήρες εισέρχονται μέσα στην σκηνή. Ο πρώτος κρατά ένα βιβλίο στο χέρι και ο δεύτερος τον ακολουθεί… Κάνουν το γύρο της σκηνής φωνάζοντας:

Χαρακτήρας 3: Βρήκα το κείμενο! Χρόνος. Βρήκα το κείμενο!

Χαρακτήρας 1: Δεν έχεις το δικαίωμα! Χρόνος. Δεν έχεις το δικαίωμα!

Οι άλλοι χαρακτήρες απορημένοι ακολουθούν τη δράση με το κεφάλι. Πιο συγκεκριμένα οι καθισμένοι χαρακτήρες είναι προσεκτικοί, ενώ οι άλλοι είναι έκπληκτοι.

Χαρακτήρας 5: Το κείμενο έφτασε!

Χαρακτήρας 6: Θα μάθουμε επιτέλους τι πρέπει να πούμε!

Οι χαρακτήρες που δεν έχουν σταματήσει να τρέχουν, σταματούν πάνω στο τραπέζι σε μεγάλη έκπληξη των δύο άλλων που κάθονται.

Χαρακτήρας 4: Τι;

Χαρακτήρας 3: Το κείμενο!

Χαρακτήρας 1: Δεν έχεις το δικαίωμα!

Χαρακτήρας 2: Πώς έτσι;

Χαρακτήρας 3: Το πήρα…

Χαρακτήρας 1: Είναι ακριβώς αυτό για το οποίο σε κατηγορώ…

Χαρακτήρας 6: Μα όχι, το κείμενο!

Χαρακτήρας 1 : Δεν είναι το κείμενο !

Χαρακτήρας 2 : Αυτό το κείμενο ποιού είναι;

Χαρακτήρας 3 : Όχι, όχι δεν είναι ποιού!

Χαρακτήρας 1 : Είναι το λεξικό της γαλλικής γλώσσας…

Χαρακτήρας 4 : Ένα λεξικό. Χρόνος. Μα αυτό δεν είναι κείμενο !

Χαρακτήρας 1 : Σου το είπα ότι δεν μπορούμε να παίξουμε με ένα Λεξικό…

Χαρακτήρας 5 : Τι παίγνιο δράσης !

Χαρακτήρας 3 : Είναι ένα υπερκείμενο !

Χαρακτήρας 4 : Το ξέρω καλά, αλλά σε τι μπορεί να μας φανεί χρήσιμο;

Χαρακτήρας 3 : Είναι περιμένοντας…

Χαρακτήρας 4 : Περιμένοντας τι;

Χαρακτήρας 5 : Αυτό μου θυμίζει τον τίτλο ενός θεατρικού…

Χαρακτήρας 6 : Είναι χιούμορ;

Χαρακτήρας 5 : Όχι ακριβώς…

Χαρακτήρας 6 : Mε κοροιδεύεις;

Χαρακτήρας 3 : Με το λεξικό Διστάζοντας, δεν έχουμε ανάγκη από συγγραφέα. Χρόνος. Μπορούμε να δημιουργήσουμε το καθαρά δικό μας κείμενο.

Χαρακτήρας 1 : Μην τον ακούτε. Έχει χτυπήσει στο κεφάλι!

Χαρακτήρας 3 : Δείχνοτας το λεξικό. Πρόκειται ωστόσο για τη γλώσσα!

Χαρακτήρας 4 : Είναι μια λανθασμένη ιδέα !

Χαρακτήρας 3 : Το λεξικό με παράλογες ιδέες είναι αυτό του Gustave. Χρόνος. Αυτό ανήκει στον συγγραφέα… Ήταν στο γραφείο του.

Χαρακτήρας 4 : Μιλούσα για τη γλώσσα !

Χαρακτήρας 2 : Είναι μια αναφορά στη γλώσσα και στις σκέψεις του Noam…

Χαρακτήρας 3 : Σκεπτικός. Καλά, καλά…

Χαρακτήρας 5 : Είναι το άθροισμα λέξεων που χρησιμοποιούνται από τον συγγραφέα;

Χαρακτήρας 3 : Όχι, όχι είναι το λεξικό του με την καθαρή έννοια !

Χαρακτήρας 6 : Μοιάζει ωστόσο κοινό.

Χαρακτήρας 3 : Είναι το λεξικό κοινών ονομάτων στην κυριολεκτική έννοια του όρου!

Χαρακτήρας 2 : Έτσι ο συγγραφέας δεν αναφέρεται…

Χαρακτήρας 1 : Μετά από σκέψη. Σε κάθε περίπτωση όχι σ’ αυτή τη γλώσσα!

Χαρακτήρας 5 : Αλλά τότε τι;

Χαρακτήρας 3 : Φράσεις !

Χαρακτήρας 6 : Φράσεις;

Χαρακτήρας 1 : Σε είχα προειδοποιήσει… Δεν είναι τόσο εύκολο…

Χαρακτήρας 3 : Θα το δούμε καλά… Παίρνει το λεξικό. Θα δημιουργήσουμε μια απλή φράση: υποκείμενο, ρήμα, κατηγόρημα…

Χαρακτήρας 2 : Αυτό είναι όντως η βάση… Ο χαρακτήρας δείχνει μια λέξη τυχαία.

Χαρακτήρας 3 : Θεός ! Ίδιο παιχνίδι. Είναι ! Ίδιο. Νεκρός !

Όλοι οι υπόλοιποι : Δύσπιστοι. Είναι απίστευτο!

Χαρακτήρας 3 : Περήφανος. Ένα παιδικό παιχνίδι !

Χαρακτήρας 1 : Μόνο που είναι μια φράση του συγγραφέα…

Χαρακτήρας 2 : Δεν μπορούμε λοιπόν να πούμε φράσεις του συγγραφέα…

Χαρακτήρας 3 : Είναι απλώς ένα παράδειγμα !

Χαρακτήρας 5 : Κι όμως αυτή η φράση είναι του Friedrich !

Χαρακτήρας 6 : Είναι απόφθεγμα…

Χαρακτήρας 3 : Μπορώ να κάνω κι άλλες ! Παίρνει το λεξικό. Ίδιο παιχνίδι. Εγώ ! Είμαι ! Εγώ !

Χαρακτήρες 5 και 6 : Είναι αδύνατον !

Χαρακτήρας 4 : Αλλά γιατί;

Χαρακτήρες 5 και 6 : Γιατί, εγώ, είμαι εγώ!

Χαρακτήρας 2 : Είναι γελοίο !

Χαρακτήρες 5 και 6 : Όχι είναι μέσα στο κείμενο…

Χαρακτήρας 1 : Σε κάθε περίπτωση δεν μας μαθαίνει τίποτα. Βλέπεις καλά ότι είναι άχρηστη !

Χαρακτήρας 2 : Σκεπτικός. Δεν είμαστε παρά μόνο λεξικά…

Χαρακτήρας 1 : Λεξικά ζωντανά !

Χαρακτήρας 3 : Αυτό δεν είναι δυνατόν !

Χαρακτήρας 4 : Μην κάνεις τον ηλίθιο !

Χαρακτήρας 2 : Είναι αδύνατον, δεν έχει διαβάσει το κείμενο του Fiodor…

Χαρακτήρας 3 : Είναι λάθος. Χρόνος. Δηλαδή όχι ακριβώς… Ξεκινά ένα είδος παντομίμας.

Χαρακτήρας 4 : Μα τι κάνει;

Χαρακτήρας 5 : Δεν ξέρω… Δεν λέει τίποτα…

Χαρακτήρας 6 : Μιμείται κάτι…

Χαρακτήρας 2 : Τι λοιπόν;

Χαρακτήρας 1 : Έναν μίμο.

Χαρακτήρας 3 : Εκτός εαυτού. Μα όχι ! Ίδιο παιχνίδι.

Χαρακτήρας 2 : Είναι ακατανόητο!

Χαρακτήρας 3 : Ναι, ναι, αυτό είναι !

Χαρακτήρας 6 : Μιμείσαι το ακατανόητο;

Χαρακτήρας 5 : Το έκανε καλά, δεν κατάλαβα τίποτα!

Χαρακτήρας 1 : Είσαι ανυπόφορος !

Χαρακτήρας 3 : Μα γιατί;

Χαρακτήρας 1 : Από την στιγμή που πήρες αυτό το λεξικό δεν κατάφερες παρά μόνο  ν’ αντιγράψεις τον συγγραφέα, να δώσεις μια άχρηστη πληροφορία και να μιμηθείς το ακατανόητο !

Χαρακτήρας 2 : Τι κατόρθωμα!

Χαρακτήρας 3 : Πρέπει σίγουρα να υπάρχει μία λύση.

Χαρακτήρας 4 : Αλλά σε ποιο πρόβλημα

Χαρακτήρας 3 : Στη δημιουργία της συνέχειας…

Χαρακτήρας 4 : Πρέπει να τη δημιουργήσουμε με αυτά που έχουμε…

Χαρακτήρας 5 : Πίστευα ότι απλά δεν έχουμε τίποτα !

Χαρακτήρας 6 : Τουλάχιστον το ξέρουμε. Χρόνος. Είναι ήδη ένα σημείο…

Χαρακτήρας 1 : Καταλαβαίνετε ότι αυτό δεν είναι τίποτα άλλο από αστείο;

Χαρακτήρας 2 : Πολύ σοβαρός. Έχουμε μία οξεία συνείδηση.

Χαρακτήρας 3 : Πρέπει απλά να γράψουμε το κείμενο μια κωμωδίας.

Χαρακτήρας 4 : Κι έχουμε συνειδητοποιήσει ότι είμαστε ανίκανοι γι’ αυτό…

Χαρακτήρας 2 : Είναι τραγικό ! Σιωπή.

Χαρακτήρας 1 : Μετά από μια στιγμή σκέψης. Ω, αλλά περιμένετε…

Χαρακτήρας 5 : Τι συμβαίνει;

Χαρακτήρας 6 : Κάτι νέο;

Χαρακτήρας 1 : Είναι μόνο μια ιδέα…

Χαρακτήρας 2 : Με τρόμαξες…

Χαρακτήρας 3 : Λοιπόν; Ποια είναι η ιδέα;

Χαρακτήρας 1 : Αν πρέπει να παίξουμε μία τραγική κωμωδία…

Χαρακτήρας 2 : Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο!

Χαρακτήρας 1 : Μα ακριβώς !

Χαρακτήρας 5 : Θα μπορούσες να είσαι πιο σαφής !

Χαρακτήρας 1 : Κάνω ό,τι μπορώ…

Χαρακτήρας 6 : Αυτό μοιάζει να είναι το πρόβλημα…

Χαρακτήρας 1 : Η ανικανότητά μας να παίξουμε την κωμωδία είναι απλώς το τραγικό στοιχεία ! Οι άλλοι είναι έκπληκτοι. Αυτό είναι !