Μετά την προσγείωση σκέφτηκε ότι έπρεπε να έχει συνεχώς στο μυαλό την σειρά: επαφή, σχέση, δεσμός. Αν και καταλάβαινε ότι πρόκειται για γέφυρα του μέλλοντος, έπρεπε ν’ αρχίσει το χτίσιμο.
Δεν ήταν ωφέλιμο να περιμένει μόνο.
Τα τεχνητά νευρωνικά δίκτυα ήταν επαγωγικά όταν έπρεπε να μάθουν να προβλέπουν και να ταξινομούν, επειδή έπρεπε να ταυτοποιούν πολύπλοκες εξαρτήσεις μεταξύ ετεροχρονισμένων δεδομένων.
Το γενικό πρόβλημα όμως ήταν η μνήμη μεγάλης διάρκειας, διότι όσο η μικρή διάρκεια επαρκούσε, η πολυπλοκότητα των δεδομένων παρέμενε σχετικά σταθερή.
Η έκρηξη εμφανιζόταν με τη διάρκεια.
Γι’ αυτό τον λόγο είχαν επινοηθεί τα ρολόγια και ο επιμερισμός των υποδομών. Σχεδίασε ένα παράδειγμα με διαφορετικούς χρόνους υπολογισμών.

Ήταν η άμεση αξιοποίηση διαφορετικής κοκκομετρίας του Χρόνου.
Μια άλλη χρονομετρία με παράλληλους χρόνους.
Η διακλάδωση πήγαινε και πιο βαθιά.
Ο μικρότερος αριθμός των διασυνδέσεων επιτάχυνε τους υπολογισμούς.
Όμως κάτι έλλειπε ακόμα για την αποτελεσματικότητα.