Η ανακάλυψη του υπεργιγαντιαίου κοιτάσματος Zohr είναι η απόδειξη ότι η τριμερής Αίγυπτος, Ελλάδα, Κύπρος δεν είναι μόνο και μόνο ένα πολιτικό τέχνασμα, αφού πρόκειται ουσιαστικά για την ανάδειξη του γεγονότος που δημιουργούν οι υδρογονάνθρακες στην περιοχή. Το κοίτασμα Αφροδίτη της Κύπρου και το κοίτασμα Zohr της Αιγύπτου έρχονται να ενισχύσουν το ίδιο ακριβώς πλαίσιο, δηλαδή την απεξάρτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το ενεργειακό πεδίο σε σχέση με χώρες που θέλουν να ελέγχουν την ενεργειακή της ασφάλεια. Έτσι και οι χαμηλοί τόνοι της Κύπρου που ποντάρει προς το παρόν μόνο και μόνο πάνω στο κοίτασμα Αφροδίτη, ενώ διαθέτει 13 θαλάσσια οικόπεδα συνολικής αξίας 1,4 Τρισεκατομμύρια Ευρώ, αλλά και ο άπιστος Θωμάς, η Ελλάδα, που ακόμα αναρωτιέται τι να κάνει ενώ διαθέτει 20 θαλάσσια οικόπεδα συνολικής αξίας 1,7 Τρισεκατομμύρια Ευρώ, ενισχύονται από την αντικειμενική αξία που έρχεται να προσθέσει η Αίγυπτος με το νέο της υπεργιγαντιαίο κοίτασμα. Με αυτόν τον τρόπο συνολικά βλέπουμε ότι η τριμερής, σε επίπεδο των ΑΟΖ, είναι και ο χώρος όπου υπάρχουν πηγές ενέργειας Αφροδίτη, Tamar, Leviathan, Zohr αλλά και Μίνωας, οι οποίες βρίσκονται ταυτόχρονα στον διαχρονικό οριζόντιο άξονα που έρχεται να ενισχύσει ενεργειακά όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έτσι η Ελλάδα και η Κύπρος ως κράτη-μέλη παίζουν ένα σπουδαιότερο ρόλο λόγω της γεωοικονομικής τους θέσης στην Ανατολική Μεσόγειο. Και η τριμερής Αίγυπτος, Ελλάδα, Κύπρος αποτελεί τελικά ενεργειακό στρατήγημα που θα δημιουργήσει την απαραίτητη διαφορά που έχουμε ανάγκη.