Η μικρή ιστορία με τα τοπικά δεδομένα έχει την τάση να ξεχνά το Βασίλειο της Κύπρου και το εύρος του μέσα στο Χρόνο ενώ άρχισε το 1192 και τελείωσε το 1489 για να ακολουθήσει η Ενετική περίοδος έως το 1571 όταν έγινε η πρώτη εισβολή της Κύπρου από τους Τούρκους, οι οποίοι θα μείνουν έως το 1878 που γίνεται το Συνέδριο του Βερολίνου. Με άλλα λόγια το Βασίλειο της Κύπρου είχε μια ανάλογη διάρκεια τριών αιώνων χωρίς όμως να του δίνουμε την ανάλογη αξία. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι επόμενοι έκαναν τα πάντα για να σβήσουν τα ίχνη του. Δεν κατάφεραν όμως να σβήσουν και την ανάλογη κοινότητα που ανήκει πια στην Δημοκρατία της Κύπρου. Η αναβαθμισμένη ιστορία που είναι ικανή να βγάλει κομμάτια λήθης από τη συλλογική μνήμη, δείχνει τη σημασία εκείνης της περιόδου. Έχει επίσης ενδιαφέρον να σκεφτούμε ότι το Βασίλειο της Κύπρου είχε τους ίδιους θεσμούς με το Βασίλειο της Ιερουσαλήμ, μόνο που ο Βασιλιάς προϋπήρχε σε σχέση με τους Ευγενείς και είναι αυτός που τους έδωσε τους ιδιοκτησίας, γι’ αυτό και η εξουσία του ήταν πιο ισχυρή.