Παρασκευή: Κάτι θυμήθηκε η Γιαγιά.

Αιμιλία: Τι λές να είναι;

Παρασκευή: Πρέπει να ήταν σαν εμάς…

Αιμιλία: Τόσο μικρή…

Παρασκευή: Σίγουρα!

Αιμιλία: Γιατί το λες αυτό;

Παρασκευή: Επειδή είμαι η Παρασκευή.

Αιμιλία: Δηλαδή;

Παρασκευή: Είμαι πρίν το Σάββατο και την Κυριακή.

Αιμιλία: Ναι ξέρω. Αλλά τι σχέση έχει…

Παρασκευή: Θυμήθηκα κι εγώ κάτι.

Αιμιλία: Τι; Πες!

Παρασκευή: Υπάρχουν άνθρωποι που μας σηκώνουν, για να ανάψουμε κι εμείς τα κεριά στην εκκλησία.

Αιμιλία: Έχεις δίκιο.

Παρασκευή: Αυτό έγινε και με την Γιαγιά.

Αιμιλία: Δηλαδή;

Παρασκευή: Όταν την σήκωσαν είδε τον Σωτήρη.

Αιμιλία: Και τότε ποιος την σήκωσε;

Παρασκευή: Ο άλλος!

Αιμιλία: Ποιος άλλος;

Παρασκευή: Ο Ιππότης χωρίς πανοπλία.