Μέσα στο τζάκι μοσχοβολούσε μία σούπα.

Αναζητήσαμε τα συστατικά της.

Και βρήκαμε ότι ήταν βασισμένη

πάνω στη γεύση του σκόρδου…

Είχε μέσα, εκτός από τις τέσσερις σκελίδες,

μια κουταλιά ελαιόλαδο,

βούτυρο και τυρί,

δύο κρόκους,

αλάτι, πιπέρι

και μερικά πολύ ψιλά ζυμαρικά.

Ήταν ήδη έτοιμη και τολμήσαμε χωρίς άδεια

να τη δοκιμάσουμε σαν να ήταν φτιαγμένη για μας από πριν.

Σαν να μας περίμενε.

Και δεν έπρεπε να κρυώσει βέβαια.

Η απλότητά της μάς άγγιξε μέσω της γεύσης της.

Κι όταν τελειώσαμε

ενώ καθόμασταν δίπλα από το τζάκι

φέραμε μερικά μουσικά όργανα

για να συνεχίσουμε τη μελέτη μας

εντός της χαράς του αιώνα.

Τα όργανα της επιστήμης

μάς απασχόλησαν πιο αργά

όταν αρχίσαμε τους υπολογισμούς μας.