Σόνια: Δεν είπατε τίποτα ακόμα… Μήπως περιμένετε κάτι; Είναι πολύ ζεστό το τσάι; Να σας πω κάτι; Μάλλον δεν ξέρω τι να σας πω. Είμαι συγκινημένη που είστε νεκρός… Αναρωτιέμαι ακόμα αν ονειρεύομαι… Κάθε λόγος σας είναι καρφωμένος στο μυαλό μου και τώρα σας βλέπω ζωντανό. Ποιος θα το πιστέψει… Χρόνος. Μάλλον κανείς, αλλά εγώ, να ξέρετε, το χαίρομαι ήδη. Ναι, έτσι, τόσο απλά.  Άλλωστε κι εγώ είμαι απλή… Ελπίζω όχι απλοϊκή. Ξαφνικά ακούγεται ένας θόρυβος. Μη φοβάστε, έρχονται. Κοιτάζει προς την άλλη πλευρά κι όταν επανέρχεται στη θέση της, αντιλαμβάνεται ότι είναι μόνη της. Χριστέ μου, φύγατε και δεν είπατε τίποτα. Σιωπή.
Ο τσελίστας: Σόνια, είσαι ήδη εδώ… Οι άλλοι;
Σόνια: Έφυγε τώρα…
Ο τσελίστας: Ποιος;
Σόνια: Αυτός!
Ο τσελίστας: Ποιος, δεν καταλαβαίνω…
Σόνια: Ούτε εγώ…
Ο τσελίστας: Ποιος ήπιε τσάι;