Το πνεύμα ήταν πιο δυνατό από το σώμα. Ελάχιστοι το γνώριζαν αλλά αυτός το είχε βιωματικά. Παρόλο που είχε ήδη κοιμηθεί, οι σκέψεις του δεν ήταν μόνο σε ετοιμότητα, αλλά έτοιμες για δράση στον νοητικό κόσμο. Δεν είχε φανταστεί όμως ότι θα είχε επιπτώσεις και στην απτή πραγματικότητα. Δεν το έμαθε εκείνη τη στιγμή ενώ συμμετείχε ενεργά στις επιλογές που είχαν γίνει. Έτσι το διπλό άγγιγμα που είχε προκαλέσει η αυθόρμητη κίνηση της νύχτας, μεταμορφώθηκε σε πράξη. Το πρώτο ισοκράτημα, που ήταν τόσο χαρακτηριστικό του ιερού, άφησε χώρο για τη συνέχεια. Έτσι έζησε μαζί η παλαιά και η καινή διαθήκη χάρη στην υπερβατική θυσία. Η καθεμιά βρήκε το ρόλο της σε αυτήν την κάθετη αποστολή όπου έπρεπε να στερεωθούν τα θεμέλια για να ενωθούν με την κορυφή αφού ήταν ο μόνος τρόπος να συζήσουν.Ο ύπνος του δικαίου έδωσε άλλη δυνατότητα έκφρασης αφού υπήρχε απόλυτη ελευθερία δράσης. Αυτό έμαθε στον επόμενο χρόνο και ήταν άλλη μορφή απελευθέρωσης.