Αφορά το φυσικό αέριο γενικότερα, όχι τόσο σε τεχνικό επίπεδο αλλά πιο πολύ σαν ενεργειακό πόρο. Έχουμε δύο πράγματα που είναι σημαντικά να έχουμε στο μυαλό μας. Είναι ότι παρόλο που υπάρχει η ενέργεια και η στρατηγική υπάρχει ταυτόχρονα και η οικονομία και η πολιτική. Η ενέργεια και η στρατηγική είναι το υπόβαθρο και η πολιτική και οικονομία είναι για μας επιφαινόμενα τα οποία όμως αγγίζουν τους περισσότερους ανθρώπους γιατί αυτά ακούν πιο πολύ. Άρα ένα  πρώτο θέμα είναι αν είναι βιώσιμος ένας σταθμός υγροποίησης στην Κύπρο. Άρα έχει ενδιαφέρον  γιατί έχουμε ακούσει πολλά πράγματα ενώ τα πράγματα είναι απλά. Πρώτον για να υπάρχει ένας σταθμός υγροποίησης  σε ένα συγκεκριμένο μέρος πρέπει να μπορεί να τροφοδοτείται από ποσότητες που να επαρκούν. Δεύτερον πρέπει να υπάρχει μία βούληση για να είναι αυτός ο σταθμός στο συγκεκριμένο μέρος και να μην είναι σε ένα διπλανό.  Άμα είναι σε ένα διπλανό μέρος, εννοώ βέβαια  άλλη χώρα, που είναι πολύ κοντά, μπορεί και να υπάρξει ένα πρόβλημα ανταγωνισμού.Για την Κύπρο δεν υπάρχει καθόλου σταθμός υγροποίησης. Η πρώτη φορά που έγιναν αναφορές σε αυτό το θέμα είναι εδώ και χρόνια. Πολλοί θεωρούσαν ότι αυτό ήταν εντελώς αδιανόητο, μετά ουτοπικό,  τελικά πέρασε στο στάδιο του οράματος, τώρα θα περάσουμε στο στάδιο της υλοποίησης.  Άρα αυτό που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας είναι ότι ουσιαστικά από τη στιγμή που άρχισαν την έρευνα οι Αμερικανοί με την ExxonMobil ήδη είχαν πει πότει θα γίνει ο σταθμός. Είχαμε δύο επιλογές, έναν σταθμό ξηράς, έναν πλωτό σταθμό, τέλος πάντων δεν μπαίνουμε σε αυτές τις λεπτομέρειες, επιλέχθηκε ο πλωτός. Αυτό στην πραγματικότητα είναι απλώς μία θέση θα έλεγα συντηρητική.  Δηλαδή επιλέχθηκε ο πλωτός γιατί δεν πίστεψαν πολύ στο σταθμό ξηράς. Άμα όμως  το καταλάβουμε σε πραγματική εικόνα τι έγινε, πρέπει να δούμε και τι γίνεται και με τις άλλες χώρες. Γιατί βλέπουμε ότι κοντά μας είναι ο Λίβανος είναι το Ισραήλ, είναι η  Αίγυπτος. Οι σταθμοί υγροποίησης γενικά στον κόσμο δεν είναι χιλιάδες. Συχνά τους μπερδεύουμε με τους σταθμούς αεροποίησης, που είναι ακριβώς το αντίθετο, είναι πολύ πιο εύκολο. Σταθμοί υγροποίησης λοιπόν, είναι πολύ απλό, θέλει και ο Λίβανος να υπάρχει στην Κύπρο και το Ισραήλ να υπάρχει  στην Κύπρο,  η Αίγυπτος μπορεί να έχει δικό της αλλά την ενδιαφέρει να υπάρχει αυτή η ύπαρξη και γενικά είναι ένας τρόπος επειδή η Κύπρος είναι πολύ κοντά στο Σουέζ να τροφοδοτεί όχι μόνο την Ευρωπαϊκή Ένωση όπως πιστεύουν μερικοί αλλά να τροφοδοτεί ακόμα και χώρες της Ασίας μέσω του περάματος γιατί ούτως ή άλλως λειτουργεί και μέσω καραβιών. Είναι ενδιαφέρον να κάνουμε αυτή την επισήμανση γιατί μπορεί και να εξηγεί ας πούμε και τον ρόλο της Kogas, μπορεί να εξηγεί επίσης και τον ρόλο της Κατάρ πετρελαίων εφόσον και οι δύο εταιρείες έχουν κάνει κοινοπραξίες η μία με την Eni  και η άλλη με την ExxonMobil. Όταν το βλέπουμε με αυτόν τον τρόπο ξέρουμε ότι είναι μία λύση η οποία είναι ευέλικτη, είναι πιο σταθερή από τη λύση που θα χρησιμοποιήσει το CNG είναι πιο ανθεκτική και με μεγαλύτερη ουσιαστικά απόδοση σε παγκόσμιο επίπεδο, μπορεί επίσης να τροφοδοτηθεί έμπρακτα και από ελληνικό στόλο που διαπρέπει ειδικά στον τομέα του LNG. Άρα και εδώ πάλι η καθυστέρηση της έναρξης αυτού του προγράμματος οφείλεται καθαρά σε μία πολιτική βούληση ή θα έλεγα μάλλον το αντίθετο σε μία απουσία πολιτικής βούλησης γιατί δεν υπήρχε μεγάλη εμβέλεια σκέψης πάνω σε αυτό το θέμα.  Όλοι θεωρούσαν σε όλο το πολιτικό φάσμα ότι πάνω-κάτω είναι κάτι που είναι δεν θα λεγα εξωγήινο αλλά σχεδόν εξωπραγματικό για την Κύπρο ενώ είναι κάτι που είναι πολύ φυσικό. Άρα σιγά-σιγά με την πάροδο των χρόνων είδαμε ότι και οι πολιτικοί αντιλήφθηκαν ότι το ενεργειακό τελικά είναι σημαντικό ακόμα και για την επίλυση του κυπριακού.Στέκομαι μόνο και μόνο στο θέμα του σταθμού. Ο σταθμός ουσιαστικά, ειδικά μετά το 2015, όταν αναζητήσαμε πια όχι μόνο κοιτάσματα με ψαμμίτες αλλά βέβαια και με καυστικό ασβεστόλιθο, όσον αφορά τις γεωλογικές δομές, μετά την ανακάλυψη του κοιτάσματος Zohr,  καταλάβαμε πολύ γρήγορα ότι θα έχουμε κι άλλα κοιτάσματα μεγάλης αξίας, και μάλιστα αποδείχτηκε, του ίδιου τύπου μέσα στην Ανατολική Μεσόγειο. Κατά συνέπεια θα λέγαμε ότι υπήρχε η ανάγκη τουλάχιστον η γεωστρατηγική και η γεωπολιτική ότι μπορεί να υλοποιηθεί αλλά το θέμα είναι ότι πάλι είναι το πολιτικό σύστημα επειδή δεν θεωρούσε ότι ήταν και τόσο σημαντικό και έδινε σημασία σε άλλες συζητήσεις ή ακόμα και στις διαπραγματεύσεις, δεν το έβαλε σαν κυρίαρχο στόχο και για αυτό είχαμε και εδώ αυτή την καθυστέρηση. Απλώς να το ξεκαθαρίσουμε σε όλους. Και βέβαια ένας σταθμός υγροποίησης είναι εφικτός στην Κύπρο. Και βέβαια είναι βιώσιμος. Και βέβαια θα γίνει.  Αυτό ήθελα να πω για τη δεύτερη ένσταση.