Για να καταλάβουμε πόσο θεμελιακός είναι ο ταντρισμός και στον Βουδισμό και στον Ινδουισμό, πρέπει να μπούμε πιο βαθιά σ’ αυτήν την έννοια, να υπενθυμίσουμε απλώς ότι το τάντρα ουσιαστικά μπορεί να αποτελεί έναν κανόνα και μία μέθοδο, αλλά ερμηνεύεται επίσης και ως συνέχεια. Αυτό σημαίνει ότι όταν υπάρχει μία μύηση στον ταντρισμό, τόσο βέβαια στον Ινδουισμό όσο και στον Βουδισμό, πάντοτε βασιζόμαστε στην diksha κι αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να περάσουμε από διάφορα στάδια μέχρι να γίνει κατανοητό το πλαίσιο του στόχου. Σίγουρα θα είναι χρήσιμο να έχουμε γνώσεις δεδομένων, π.χ. του σώματος, εφόσον θα έχουμε τα στοιχεία που ονομάζουμε συνήθως chakra, αλλά είναι βέβαια και τα Kuṇḍalinī. Αυτό που έχει σημασία είναι να καταλάβουμε ότι, όταν λειτουργούμε σε αυτό το πλαίσιο, ακόμα κι αυτό που ονομάζουμε κλασικά π.χ. μια μορφή της σεξουαλικότητας, είναι κάτι το κωδικοποιημένο, δηλαδή ακόμα και μία στάση, στην πραγματικότητα αυτό που θα έχει σημασία θα είναι κώδικας στάσης που είναι μία γεωμετρική δομή κι αυτό θα το αναλύσουμε πιο πολύ στα yantra. Όταν το βλέπουμε με αυτόν τον τρόπο καταλαβαίνουμε ότι αυτό που θεωρείται στη Δύση ένας τρόπος ανάπτυξης μιας σεξουαλικότητας, στην πραγματικότητα στην Άπω Ανατολή, αλλά και στον Ινδουισμό και στον Βουδισμό, θεωρείται ότι είναι θεμελιακό στοιχείο για μία πρόσβαση στην απελευθέρωση. Εδώ ειδικά στον ταντρικό Ινδουισμό έχουμε δύο τάσεις, οι οποίες είναι μία που βασίζεται κατευθείαν στην daksinācāra και η άλλη στην vāmācāra και εδώ πάνω κάτω μπορούμε να πούμε ότι το ένα έχει σχέση με το δεξί χέρι, που λέγεται επίσης και η λευκή τάντρα, από την άλλη πλευρά το αριστερό χέρι είναι η κόκκινη τάντρα. Όταν το βλέπουμε με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει αυτή η διαφοροποίηση, αλλά ταυτόχρονα υπάρχει το συμπληρωματικό στοιχείο, που φαίνεται βέβαια μεταξύ του αντρός και της γυναίκας, αλλά ακόμα και όσον αφορά την πλεύρωση του σώματος. Άρα μπορούμε να πούμε ότι η τάντρα η λευκή ασχολείται πιο πολύ με τα yantra που είπαμε, δηλαδή γεωμετρικές δομές, νοητικά σχήματα, θα έχει και μια μορφή οπτικοποίησης και αντιπροσωπεύεται πιο πολύ από έναν καθισμένο διαλογισμό. Θα υπάρχουν βέβαια και οι στάσεις του yoga, αλλά πρέπει επίσης να καταλάβουμε ότι σχετίζεται ταυτόχρονα και με την κενότητα. Από την άλλη πλευρά, στην κόκκινη τάντρα έχουμε προσφορές οι οποίες είναι πιο περίπλοκες άρα καλό είναι να τις αναλύσουμε κάπως διαφορετικά. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι θα δούμε ότι αυτός ο διαχωρισμός στην πραγματικότητα λειτουργεί συμπληρωματικά, πρέπει να υπάρχουν και τα δύο στοιχεία, γιατί όταν θα το κοιτάξουμε με τον ταντρικό Βουδισμό, τότε θα καταλάβουμε ότι ουσιαστικά ο ταντρισμός λειτουργεί ως εργαλείο και για το θέμα της κενότητας και για το θέμα της Samsara, Nirvana. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι όταν βλέπουμε ενσωματωμένο τον ταντρισμό μέσα στην Mahayana, τότε καταλαβαίνουμε ότι είναι ουσιαστικά ο ίδιος στόχος, η ανάπτυξη μιας σοφίας και μία έννοια που σχετίζεται, για εμάς τουλάχιστον, με το συμπάσχω και ταυτόχρονα να υπάρχει και μια κατάργηση της άγνοιας αλλά και μία, θα μπορούσαμε να πούμε, τέλεια κατανόηση της κενότητας, η οποία δεν είναι το ανάλογο από το κενό, όπως θα μπορούσαμε να καταλάβουμε από την ετυμολογία. Στην πραγματικότητα είναι πιο πολύ ότι όλα αλληλεπιδρούν, δεν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κοιτάξουμε με έναν μοναδικό τρόπο και να υπάρχει από μόνο του. Στην πραγματικότητα συσχετίζονται όλα, υπάρχει μία αλληλεπίδραση και αυτό το βλέπουμε μέσω της συμπληρωματικότητας, η οποία όμως δεν είναι μόνο τεχνητή, πλασματική, του τύπου στατική, υπάρχει και μια δυναμική και γι’ αυτό είναι καλύτερο να το βλέπουμε πιο πολύ σαν μια αλληλεπίδραση. Όταν βλέπουμε με αυτόν τον τρόπο τον ταντρισμό, καταλαβαίνουμε καλύτερα σε βάθος γιατί επηρέασε και τον Βουδισμό και τον Ινδουισμό, διότι ουσιαστικά είναι ένα εργαλείο που ανήκει στις βαθιές δομές αυτών των δύο προσεγγίσεων της θρησκείας και κατά συνέπεια έχουν αυτό το κοινό, το οποίο βέβαια στην συνέχεια έχει διαφοροποιηθεί, όσον αφορά τις επεκτάσεις του, αλλά σημαίνει ότι αυτή η βαθύτητα κατάφερε να μείνει και στις δύο προσεγγίσεις, γιατί ουσιαστικά αποτελεί θεμελιακή μεθοδολογία.