Η Σάγκα τα είχε απαγγείλει
τα είχε γράψει
και τα είχαν διαβάσει.
Η φωτιά είχε κάψει το χιόνι.
Το φως είχε λάμψει μέσα στο σκοτάδι.
Κι όταν το ήπιαν οι ψυχές
έλιωσαν κι έσταξαν
μετά το τέλος
για να ζήσουν
στην εσχατολογία τους
την τελειότητα
που είχε πλάσει.
Έβλεπαν επιτέλους το κράμα της χιλιετίας
που ήταν αυτή
η αόρατη πανοπλία
της γυμνής αλήθειας
που προστάτευε
την ομορφιά
που θα σώσει
τον κόσμο.
Ήταν πια μαζί
στην κορυφή του ουρανοξύστη
έτοιμες να πετάξουν
με τον αετό.
Αυτό είπε ο δεύτερος κύκλος
του πολυκυκλικού δεσμού.