Τα ισλανδικά άλογα
αντέχουν
εδώ και μια χιλιετία
την ομορφιά
του νησιού
των πάγων
γιατί ήθελαν
ν’ ακούσουν
ακόμα
και το κρύο
του λευκού
να μιλά
την ώρα
των ρωγμών
για να μη χαθεί
η ομορφιά
της φυσικής
μουσικής.