Αυτό το Podcast είναι αφιερωμένο στο στρατηγικό marketing. Ο λόγος είναι απλός: Πολύ συχνά θεωρούμε ότι το marketing είναι μια εκφυλισμένη εκδοχή της ρητορικής, η οποία έχει στόχο την πώληση. Εμείς θέλουμε να κοιτάξουμε τώρα το θεμελιακό του στρατηγικού marketing και πώς διαφοροποιείται σε σχέση με το απλό marketing. Όταν είμαστε στο απλό marketing, αυτό που έχει σημασία είναι το πριν και το μετά σε σχέση με μία πραγματικότητα και την επόμενη πραγματικότητα. Δηλαδή η επόμενη πραγματικότητα θα είναι π.χ η πράξη της πώλησης ή της αγοράς, δεν έχει σημασία. Αυτό όμως που λειτουργεί σαν σημείο αναφοράς είναι ουσιαστικά η πραγματικότητα η τωρινή σε σχέση με την επόμενη. Πολύ συχνά, για να πείσουμε τους ανθρώπους ότι υπάρχει η επόμενη, θα χρησιμοποιήσουμε τεχνικές ρητορικής, θα χρησιμοποιήσουμε τα τρία ναι και στο τέλος θα βγάλουμε ένα συμπέρασμα για την πειθώ μας, αλλά επί της ουσίας υπάρχει ένα θεμελιακό πρόβλημα. Η ιδέα ποια είναι τώρα στο στρατηγικό marketing: Είναι ότι, αντί να μιλήσουμε για την πραγματικότητα και την επόμενη, το σημείο αναφοράς θα είναι η επόμενη, επειδή έχει στρατηγική και κατά συνέπεια, αν είμαστε ήδη στην επόμενη, θέλει να πει ότι όσοι είναι ακόμα σε αυτήν την πραγματικότητα, δηλαδή στην τωρινή, ανήκουν ήδη σε μια καθυστερημένη πραγματικότητα π.χ δεν έχουν καταλάβει ότι έχει αλλάξει το πλαίσιο, το πεδίο, το πεδίο δράσης και το πεδίο μάχης, και κατά συνέπεια, συνεχίζουν να λειτουργούν στο ίδιο επίπεδο, χωρίς να έχουν αντιληφθεί τις αλλαγές.  Αυτές όμως οι αλλαγές, μπορεί να εκφυλίζουν ακόμα και τη δράση τους. Άρα, μπορούμε να πούμε ότι άμα το συνδυάσουμε αυτό με το πριν και το μετά, όπως λέγαμε στην αρχή, έχουμε την τάση να σκεφτόμαστε το μετά μετά το πριν και συνήθως είναι αργά και το κάνει συνήθως το marketing, ενώ το στρατηγικό marketing θα κοιτάξει, όπως το κάνει η στρατηγική βέβαια, το μετά πριν το πριν κι έτσι θα είναι νωρίς. Το γεγονός όμως ότι θα είναι νωρίς θα πρέπει και πάλι να υπάρχει μια μορφή, όχι ρητορικής αυτήν τη φορά, αλλά μαιευτικής για να πειστεί ο άλλος με τα ίδια του τα επιχειρήματα ότι όντως έχει αλλάξει η κατηγορία και δεν είμαστε πια  στο ίδιο πλαίσιο και να καταλάβει επίσης ότι όταν θα υπάρξει αυτή η αλλαγή, η οποία έχει ξεκινήσει ήδη, οφείλεται στον ίδιο η καθυστέρηση. Το βλέπουμε συχνά στον τομέα της πληροφορικής, όταν μας λένε “θα ήταν καλό να δοκιμάσετε μία νέα εκδοχή” και λένε “άμα δεν τη θέλετε βέβαια θα παραμείνετε στην παλιά”. Πρέπει να καταλάβουμε ότι ουσιαστικά όταν το προτείνουν αυτό, ακόμα κι αν είναι μία εκδοχή beta επί της ουσίας καταλαβαίνεις εκείνη τη στιγμή ότι ο κόσμος, τουλάχιστον της πληροφορικής, θα αλλάξει. Εσύ θες να παραμείνεις λόγω αδράνειας, ας το πούμε εγκεφαλικής, στο ίδιο πλαίσιο, γιατί νιώθεις πιο σίγουρα, σιγά σιγά όμως καταλαβαίνεις με τις μέρες που περνούν, ότι καθυστερείς να πάρεις μια απόφαση για μια αλλαγή που έχει γίνει. Αυτό τώρα, άμα το δούμε πιο γενικά και για το στρατηγικό marketing, είναι ότι επί της ουσίας τι γίνεται: ο κόσμος  αλλάζει αλλά δεν αλλάζει με την ίδια ταχύτητα. Άρα είναι μερικά σημεία που καθυστερούν, είναι άλλα που πρωτοπορούν. Μετά υπάρχει βέβαια και το ενδιάμεσο. Όταν έχουμε μία κατάσταση που είναι εντελώς εκτός πλαισίου, θεωρούμε ότι δεν υπάρχει πλέον η έννοια της καθυστέρησης, είναι ότι ζουν σε άλλη εποχή. Η καθυστέρηση λοιπόν εμφανίζεται όταν είμαστε στην ίδια εποχή αλλά δεν έχουμε το σωστό timing. Για να έχουμε το σωστό timing πρέπει να σκεφτούμε από πριν το μετά, έτσι ώστε, όταν θα εμφανιστεί αυτό το μετά, τότε εμείς θα είμαστε στο κατάλληλο timing και θα είναι έγκαιρη η πράξη κι όχι μόνο η απόφαση. Η απόφαση πρέπει να παρθεί πριν. Το βλέπουμε βέβαια και στα στρατηγικά παίγνια, όπου εκεί πέρα δεν υπάρχει το πλαίσιο για marketing, ακόμα και αν υπάρχει πλαίσιο για μια μορφή ρητορικής, όπου σκεφτόμαστε από πριν αυτό που θα γίνει μετά και θα καθορίσει ουσιαστικά τις κινήσεις του παρόντος. Άρα έχει ενδιαφέρον να το δούμε με αυτόν τον τρόπο γιατί θα μπορούσαμε να πούμε ότι το marketing λειτουργεί με το παρελθόν και προσπαθεί να τροποποιήσει χάρη σ’ αυτό το μέλλον ενεργοποιώντας το παρόν, ενώ το στρατηγικό marketing χρησιμοποιεί το μέλλον για να διαμορφώσει με ανάδραση, ένα feedback, το παρόν, το οποίο άμα καθυστερήσουμε, θα ανήκει πολύ γρήγορα στο παρελθόν και αυτή είναι η θεμελιακή διαφορά στην οποία θέλαμε να αναφερθούμε.