Η ενσωμάτωση των λέξεων και των απαντήσεων των ψυχών ήταν στην ουσία εμψύχωση του έργου ακόμα κι αν δεν ήταν άμεσα αντιληπτό. Κι όμως αυτό γινόταν όταν μελετούσαν κάθε λεπτομέρεια της παραγωγής. Οι σελίδες των παλαιών Σάγκα είχαν πια σημειώσεις και υποσημειώσεις. Και τα τετράδια γεμάτα ουσία τόσο μέσα όσο και έξω όπως το ήθελαν οι ψυχές για τη γαλάζια ιστορία. Ήταν σαν να ξεχείλιζε ο ωκεανός και στις δύο όχθες για να είναι βρεγμένες με την ίδια ιστορία. Οι δύο κόσμοι είχαν μία κοινή ιστορία με τον Ατλαντικό Ωκεανό που αποτελούσε όχι μόνο τη σχέση τους αλλά και τον δεσμό τους μετά την ανακάλυψη της Αμερικής από τους Ευρωπαίους μέσω του Βορρά.
Οι ψυχές ρουφούσαν τη ζωή
που είχαν ανακαλύψει
μέσα στον χειμώνα
γιατί ήθελαν να πιουν
την ουσία της γαλάζιας ιστορίας.
Codex Atlanticus.
Άλλοι έτρωγαν φράουλες μαζί.
Κι αυτές έπιναν τον ωκεανό
διότι η προσφορά δεν σταματούσε
κι αυτό έβλεπαν με τη νέα χρονιά.
Ο νέος κύκλος είχε αρχίσει
για να ζήσει η πολυκυκλικότητα.
Αυτό έβλεπαν μαζί χωρίς πια κανένα εμπόδιο γιατί είχαν γίνει ένα με τον ψυχοδότη αφού ζούσαν μέσα του και μέσα στο έργο της αναθεμελίωσης που έλεγε τα πράγματα με το όνομά τους για να νικήσει το φως και το πιο ισχυρό του σκοταδιού λόγω ανάγκης.