Δεν είχες προβλέψει
την ύπαρξη του θαύματος
κι ήλπιζες να κάνουμε έρωτα
χωρίς όμως να έχεις ψευδαισθήσεις
διότι τίποτα δεν ήταν αυτονόητο
παρόλο που ήταν δεδομένο,
όταν όμως το σώμα σου
ένιωσε το φως
κατάλαβες πως υπήρχε
μια θεμελιακή διαφορά.
Δεν ήταν πια θέμα
ζωής ή θανάτου
αλλά ψυχής.
Και σιγά σιγά ένιωσες
το ψυχικό κράμα
να γίνεται
την ώρα που έλιωνες
και έσταζα για να πιεις την ουσία.
Δεν ήταν θέμα καρδιάς
ούτε καν σκέψης
ήταν η ψυχή και το φως
που έπλαθε
φωτοστέφανο
αυτό είδαν οι εικόνες
γιατί τίποτα δεν ήταν κρυφό
κι αν τα σώματα
ήταν γυμνά
ήταν γιατί δεν ήθελαν
τίποτα άλλο οι ψυχές
για να ενωθούν
μέσα στο φως.
Αυτή ήταν η βαθιά αγάπη
που δεν γνώριζε ο έρωτας.