Λέω απλώς το εξής: ότι χαίρομαι για όλα όσα άκουσα, είναι σπάνιο να είμαι χαρούμενος και το λέω γιατί ξέρω ότι οι δημοσιογράφοι έχουν την τάση να λένε ότι όλα είναι πολύ ενδιαφέροντα, εγώ λέω απλώς ότι αυτά που ακούσαμε είναι σωστά, αν υπάρχει μια κριτική που μπορώ να κάνω είναι το ηθικό. Δηλαδή, να το πάρω ανάποδα: όπως το είπαν και οι Ουκρανοί και οι Έλληνες και χαίρομαι που  το κάνουν με τόσο δυναμικό τρόπο, στην πραγματικότητα το διαχρονικό στοιχείο, ακόμα  και το ιμπεριαλιστικό υπάρχει πάντα. Άρα θα ‘πρεπε αντιθέτως να είμαστε πολύ χαρούμενοι για το τι έγινε τώρα στην Ουκρανία, αν το δούμε σε επίπεδο υψηλής στρατηγικής, γιατί ποτέ δεν μάθαμε τόσα πολλά πράγματα για τη Ρωσία. Σε επίπεδο κατασκοπίας σε έναν χρόνο μπορεί να ξεπεράσαμε τουλάχιστον εικοσιπενταετία γνώσης. Αυτό δεν θα είχε γίνει ποτέ και το γεγονός ότι μοιραζόμαστε στοιχεία κατασκοπείας με αυτά που γίνονται τώρα, είναι πάρα πολύ σημαντικό γιατί όταν μιλάτε για την παραπληροφόρηση, πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι. Δεν είναι ακριβώς παραπληροφόρηση. Ήταν μια πλαστή πραγματικότητα. Ήταν πολλοί που θεωρούσαν ότι η Ρωσία είναι μια super power και στην πραγματικότητα είναι μια fake power. Το θέμα είναι ότι πάντοτε χρησιμοποιούσε την προπαγάνδα και πριν τη Σοβιετική Ένωση και χάρηκα που το είπε ότι, στην πραγματικότητα, θυμάστε όταν ο δικός σας δημοσιογράφος είπε: “υπάρχουν δύο πράγματα, οι οπορτουνιστές και οι ιδεολόγοι”. Πρέπει να προσθέσει έναν τρίτο παράγοντα: είναι αυτοί που κάνουν και τα δύο. Για μένα ο κομμουνισμός στη Ρωσία ήταν οπορτουνιστικός και δεν ήταν ιδεολογικός. Η ιδεολογία θα είχε γίνει στη Γερμανία. Δεν λειτούργησε, το πήραν αλλιώς. Μετά αυτόν τον οπορτουνισμό τον είδαμε ακόμα και στη νέα πολιτική του Λένιν. Κατάλαβαν ότι το σύστημα δεν λειτουργεί, αλλά αυτό που είχε σημασία ήταν να φαίνεται ότι λειτουργεί. Όταν μετά μιλάμε στη γενοκτονία του 1932 – 33 είναι για να  συνεχίσουμε να φαίνεται, όταν  μιλάμε στις μεγάλες δίκες είναι πάλι το ίδιο. Άρα εγώ μπορώ  να σας πω το εξής: επειδή ασχολούμαστε, εγώ ανήκω στους γέρους, εσείς είστε νέοι, ασχολούμαστε και με το θέμα της γενοκτονίας, εγώ μπορώ να σας πω ότι μόνο τώρα είναι τόσο πολύ οι Έλληνες που ξέρουν τι έχει γίνει πριν. Γιατί με το γεγονός ότι έχουμε θύματα που λένε ακόμα και σε τηλεοράσεις, οι Ρώσοι μας κάνουν αυτά που μας έκαναν το ’32-’33, είναι πολλοί Έλληνες που προσπάθησαν να μάθουν τι έγινε το ’32 και ΄33, δεν είχαν ιδέα, ενώ μιλάμε για μια γενοκτονία που είναι αναγνωρισμένη από πολλές χώρες. Αλλά λέω απλώς ότι στον αγώνα της αναγνώρισης του προβλήματος του Ουκρανικού, μπορούμε να πούμε ότι αυτή η περίοδος είναι η πιο εμφανής για όλα αυτά που έχουν γίνει σ’ αυτό το πολύ σκοτεινό παρελθόν. Όταν μιλάμε τώρα για το Συμβούλιο Ασφαλείας ήταν πολύ σωστό αυτό που είπε η Όλγα, αλλά ξέχασε να προσθέσει ότι είναι αυτό ακριβώς που έγινε όταν άρχισε η εισβολή, γιατί είναι πολύ απλό. Μιλάμε για 15 μήνες και αυτό αλλάζει συνεχώς. Μερικοί έμαθαν τώρα ότι η Ρωσία θα λειτουργήσει με αυτόν τον τρόπο. Αυτό είναι συνεχόμενο, γιατί το  Συμβούλιο Ασφαλείας έχει 15 μέλη κι ο καθένας το αναλαμβάνει για ένα μήνα. Κανένας δεν έκανε την παρατήρηση ότι είχε αναλάβει ακριβώς σ’ αυτό το πλαίσιο στην αρχή. Μιλάμε και για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ξέρουμε ακριβώς πώς έγινε σε σχέση με την Κίνα. Το άλλο που πρέπει να καταλάβουμε, γιατί το λέμε όλοι, με μισόκλειστο το στόμα, υπάρχει ένα φιλορωσικό κύμα, ξεκάθαρο στην Ελλάδα, ας το πούμε δεν είναι φιλοσοβιετικό, αλλά είναι φιλοαριστερό που είναι λογικό σε βαθμό που, εδώ είναι το παράδοξο, είναι πολλοί Έλληνες που δεν ξέρουν καν ότι οι Ουκρανοί είναι ορθόδοξοι. Έχουν την εντύπωση ότι μόνο οι Ρώσοι είναι ορθόδοξοι κι αναρωτιούνται τι είναι οι άλλοι. Είναι πάλι το ίδιο, ξεχνούν ότι η Ουκρανία ήταν στη Σοβιετική Ένωση. Άρα είναι Σοβιετικοί, αλλά είναι πιο πολύ Ρωσικοί Σοβιετικοί Ορθόδοξοι. Αυτό είναι λογικό. Το είπαν πολύ σωστά, δεν λέω τα ονόματα, όταν είπαν ότι: άμα κάποιος πει κάτι θετικό για την Ουκρανία, θα είναι τουλάχιστον δεξιός, τουλάχιστον με την Κυβέρνηση. Εγώ θα έλεγα κάτι χειρότερο: ότι θα ήταν τουλάχιστον με το ΝΑΤΟ. Και προσπαθώ να πω το εξής: η Φινλανδία μπαίνει στο ΝΑΤΟ ενώ το ΝΑΤΟ δεν την είχε προσεγγίσει. Η Σουηδία θα μπει στο ΝΑΤΟ ενώ το ΝΑΤΟ δεν την είχε προσεγγίσει. Ήταν δύο χώρες, η μία ηθελημένα ουδέτερη, η άλλη άθελά της. Αυτή που έχει σύνορα με τη Ρωσία είναι αυτή που μπαίνει πρώτη. Οι τρεις βαλτικές χώρες μπήκαν το 2004 στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και κανένας δεν είπε τίποτα, ενώ έχουν κι οι τρεις, ακόμα και από την πλευρά του Καλίνιγκραντ, έχουν σύνορα με τη Ρωσία. Η στόχευση πάνω στην Ουκρανία είναι πολύ ιδιαίτερη. Και ένα πράγμα που δεν άκουσα καθόλου είναι ο ρατσισμός. Ο ρατσισμός εδώ είναι γεωπολιτικός. Το άκουσα βέβαια με τις επιπτώσεις, όταν προσπαθούν να εξοντώσουν τα έθνη. Υπάρχει ένα θέμα σε σχέση  με τους Ουκρανούς, δεν τους βλέπουν  με τον ίδιο τρόπο οι Ρώσοι σε σχέση με τους Τσετσένους, τους Αζέρους, τους Αρμένιους, τους βλέπουν σ’ ένα πιο υψηλό επίπεδο, αλλά πάλι θεωρούν ότι έχουν ένα σύμπλεγμα, ας το πούμε, ανωτερότητας. Άρα θεωρούν ότι μπορεί να καταφέρουν γιατί είναι σχεδόν ξαδέλφια, αλλά απ’ ότι φαίνεται όχι πρώτης τάξης. Αυτό πρέπει να το έχουμε στο μυαλό μας όταν παλεύουμε, γιατί εγώ θεωρώ ότι παλεύουμε πολύ πιο αποτελεσματικά. Όταν μιλάμε για τους δημοσιογράφους, γιατί τους βάλατε σε μια δύσκολη πλευρά, είστε κι εσείς δημοσιογράφοι, εγώ αυτό που  βλέπω είναι ότι κάθε φορά που μιλάω με δημοσιογράφο, ενώ στην αρχή του πολέμου ήταν σχεδόν όλοι ουδέτεροι ή προσπαθούσαν να  αποφύγουν τα πράγματα, έλεγαν απ’ την αρχή ο πόλεμος και δεν έλεγαν ποτέ η εισβολή, τώρα όλοι λεν “ρωσική εισβολή” και είναι δεδομένο. Δεν είναι πια ένας πόλεμος συμμετρικός. Όλοι βλέπουν ότι υπάρχουν πράξεις βαρβαρότητας που πάλι δεν είναι συμμετρικός. Ένα ελάττωμα σε σχέση με τη σύγκριση. Μην κάνετε τη σύγκριση σε σχέση με την Ελλάδα και την Τουρκία, γιατί ποτέ κανένας Έλληνας δεν θα το δει. Μπορεί να υπάρχει το ανάλογο με το κυπριακό, με το ελληνικό καθόλου. Θεωρούν ότι είναι δύο διαφορετικές περιπτώσεις. Δεν είναι ότι διαφωνώ. Θεωρώ απλώς ότι σε επίπεδο στρατηγικής είναι λάθος πεδίο δράσης, δεν βλέπω τη σύγκριση. Αυτό που νομίζω ότι έχει σημασία και δεν το είπαμε πολύ είναι κατά πόσο η Ελλάδα είναι Ευρωπαϊκή. Εδώ υπάρχει ένα θέμα. Γιατί η Ελλάδα στην πραγματικότητα, διαχρονικά κι αρχικά ήταν πρώτα νατοϊκή και μετά ευρωπαϊκή και αυτό είναι ένα πράγμα που δεν το γνωρίζουν πολλοί ούτε οι Έλληνες. Άλλο το ’53, άλλο το ’81. Έχουμε λοιπόν την εντύπωση ότι είμαστε απλώς σε μία δημοκρατική χώρα. Ξεχνάμε όλοι το δόγμα Τρούμαν. Ξεχνάμε τι έγινε στη Γιάλτα. Ξεχνάμε πώς μπήκαμε στο ΝΑΤΟ και πώς μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση πολύ μετά. Λέω απλώς ότι εγώ θεωρώ ότι η Ελλάδα είναι μία από τις απελευθερωμένες χώρες. Δεν είναι ακριβώς μια ελεύθερη χώρα όπως νομίζουμε. Άρα επειδή έχει απελευθερωθεί, έχει κι ένα σύνδρομο τι θα γίνει αν εγώ πάρω μία θέση η οποία δεν με βολεύει. Κι αυτό που είπε πάλι μία άλλη ομιλήτρια, είπε πάλι ακούμε αυτά που μας βολεύουν αυτό είναι κάτι το σταθερό, δεν αφορά βέβαια μόνο την Ελλάδα, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι ότι αν υπάρχουν ερευνητές που ψάχνουν και βρίσκουν νέα  δεδομένα, εγώ βλέπω ότι ακόμα κι αυτός που είναι βολεμένος, ξεβολεύεται, μαθαίνει κι όταν μαθαίνει δεν μπορεί πια να είναι ουδέτερος γιατί καταλαβαίνει ότι ο ουδέτερος είναι πάντοτε με την πλευρά του θύτη κι όχι του θύματος. Εδώ το θύμα είναι ξεκάθαρο και παρόλο που το είπατε κι εσείς σωστά στην εισαγωγή σας, πολλοί λένε ότι μάλλον φταίνε οι Αμερικανοί, φταίει το ΝΑΤΟ, φταίει η Ουκρανία κλπ  έχουν πει απ’ όλα. Αλλά αυτό τώρα το λένε πολύ λιγότερο και βλέπω ότι υπάρχει μια εδραίωση και πάμε πιο δυναμικά, εγώ δεν βλέπω καμία  κόπωση, εγώ θα έλεγα ότι αυτή η εισβολή με λάθος βέβαια στρατηγικό της Ρωσίας είναι αποκαλυπτική για το βαθύ κράτος της Ρωσίας, της Σοβιετικής Ένωσης που δεν έχει καταφέρει να διαχωριστεί. Και αυτό που λέγαμε ότι αλλάζουν τις ονομασίες και τις τοποθεσίες είναι επειδή έχουν μια νοσταλγία, η οποία προέρχεται από την ήττα που έχουν υποστεί στον Ψυχρό Πόλεμο, αλλά αυτό που δεν άκουσα και τελειώνω μ’ αυτόν τον τρόπο, για να μην πιστεύετε ότι δεν θα τελειώσετε, είναι ότι η Ρωσία θα υποστεί νέα ψυχροπολεμική ήττα και θα το υποστεί ακριβώς όπως το υπέστη η Γερμανία μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ενώ  θεωρούσε ότι ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν διορθωτική κίνηση του πρώτου που ήταν η πρώτη ήττα. Η Ρωσία τώρα αρχίζει να αντιλαμβάνεται και να το λέει επίσημα, ότι ακόμα τα μέτρα έχουν οικονομικές επιπτώσεις. Υπενθυμίζω, για όσους δεν το ξέρουν, ότι για τα εγκλήματα και τις διαφωνίες που είχαμε με την Γερμανία στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο πλήρωσαν οι Γερμανοί ως το 2010. Για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Γερμανοί δεν έχουν πληρώσει. Τι προσπαθώ να πω; Προσπαθώ να πω ότι η Ρωσία έκανε ένα στρατηγικό λάθος, μεγάλωσε τα σύνορά της με το ΝΑΤΟ, είναι εξαιτίας της που μπαίνει η Φινλανδία κι η Σουηδία, δεν διαχειρίζεται σωστά το θέμα της Ουκρανίας γιατί δεν περίμενε ν’ αντισταθεί τόσο πολύ ο λαός και βέβαια δεν περίμενε το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση να υποστηρίξουν μία χώρα γιατί θεωρούσαν, και το είπε άλλος ένας πολύ σωστά από την Ουκρανία μάλιστα, νόμιζαν ότι θα είναι το ανάλογο από τη Γεωργία, την Κριμαία και μετά το επόμενο θα ήταν η Ουκρανία, ενώ η Ευρώπη κατάλαβε ότι η Ουκρανία ουσιαστικά θα είναι αυτή η αρχή και μετά θα έχουμε Μολδαβία, Φινλανδία, Σουηδία και γι’ αυτό έχουμε μια οριστική αλλαγή φάσης και είναι πολύ σημαντικό γιατί περάσαμε σ’ έναν νέο κύκλο στην αντιμετώπισή μας. Θα ‘λεγα ότι ωριμάσαμε για να μην το πω και ενεργειακά, για να καταλάβετε το υπονοούμενο, και στρατηγικά και ενεργειακά και στρατιωτικά η Ευρώπη δεν είναι πια αθώα, χάρη στην Ουκρανία.