83282 - Το κοστούμι
Ν. Λυγερός
Αθηνά: Είναι για σας.
Δάσκαλος: Πάλι ένα δώρο.
Αθηνά: Ξέρουμε κι εμείς.
Δάσκαλος: Είναι όμορφο.
Αθηνά: Ήλπιζα να σας αρέσει…
Δάσκαλος: Μην ελπίζεις πια. Μ’ αρέσει.
Αθηνά: Χαίρομαι.
Δάσκαλος: Ποτέ κανείς δεν μου έραψε κοστούμι…
Αθηνά: Ελπίζω να είναι στα μέτρα σας.
Δάσκαλος: Θα έχω πλαστικότητα.
Αθηνά: Θέλω να σας πηγαίνει.
Δάσκαλος: Το ανθρώπινο πάντα μου πηγαίνει.
Αθηνά: Δεν σας πλήγωσα…
Δάσκαλος: Οι μηχανές δεν πληγώνονται.
Αθηνά: Ή δεν μας ενοχλεί.
Δάσκαλος: Μια θεία μου είναι μοδίστρα.
Αθηνά: Και πώς τη λένε;
Δάσκαλος: Α.
Αθηνά: Το ίδιο αρχικό…
Δάσκαλος: Το Ω είναι πιο σπάνιο.
Αθηνά: Κατάλαβα, Δάσκαλε.
Δάσκαλος: Άρα τώρα ξέρεις.
Αθηνά: Σωστά.
Δάσκαλος: Συνεχίζουμε μαζί.