Ένα κλασικό λάθος που κάνουν οι περισσότεροι αναλυτές σε σχέση με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι να εξετάζουν μόνο την Ελλάδα και την Τουρκία σαν να είναι οι μόνες γειτονικές χώρες όλης της περιοχής και ειδικά από την πλευρά της Τουρκίας. Αυτό το λάθος φέρνει στην επιφάνεια άλλα προβλήματα. Γιατί μιλάμε μόνο για μία αντιπαράθεση στο Αιγαίο και δεν εξετάζουμε τα προβλήματα που έχει η Τουρκία στο πίσω μέρος της. Αυτά τα προβλήματα είναι, πολύ συχνά, χειρότερα από αυτά που έχει με την Ελλάδα.  Τα προβλήματα που έχει με την Αρμενία, ας πούμε, ή τις δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίζει με το Ιράκ, είναι πράγματα τα οποία δεν μας απασχολούν, ενώ στην πραγματικότητα είναι κυρίαρχα για την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Επειδή, όμως εμείς κοιτάζουμε μόνο αυτό που μας αφορά άμεσα, έχουμε την εντύπωση πάντοτε ότι η Τουρκία τα κάνει όλα αυτά εναντίον της Ελλάδας, ενώ η Τουρκία προσπαθεί να βρει ισορροπίες από όλες τις πλευρές με κάθε χώρα με την οποία συνορεύει. Τα μεγάλα προβλήματα που έχει αυτήν την περίοδο αφορούν βέβαια το ενεργειακό, το πετρέλαιο και ειδικά το Ιράκ, έχει προβλήματα στα δικαστήρια,  δεν μπορεί να τα βρει εύκολα, θεωρούσε ότι θα τα καταφέρει μ’ έναν δικό της τρόπο όπως πάντα, μόνο που οι αποφάσεις πέφτουν και αυτές είναι αρνητικές και καταλαβαίνουμε ότι όταν το Ιράκ κατηγορεί την Τουρκία, δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα. Κι όταν τελικά καταφέρνει να βγάλει ένα πόρισμα θετικό και σε σχέση με το Κουρδιστάν και τι γίνεται, σας αφήνω να το κοιτάξετε με μεγαλύτερες λεπτομέρειες μόνοι σας, αλλά η ιδέα είναι ότι όταν εξετάζουμε μόνο τα ελληνοτουρκικά, χωρίς να κοιτάζουμε τη μεγάλη εικόνα που αντιμετωπίζει η Τουρκία, δεν καταλαβαίνουμε ότι άθελά μας έχουμε συμμάχους οι οποίοι πλήττουν την τακτική της Τουρκίας, δεν της επιτρέπουν να αναπτύξει μία στρατηγική,  γιατί πρέπει να αντιμετωπίσει άμεσα προβλήματα οικονομικά, προβλήματα ενεργειακά και με άλλες χώρες. Άρα αυτήν την περίοδο θα ‘ταν καλό να κοιτάξουμε τι γίνεται ακριβώς με το Ιράκ, για να καταλάβουμε ότι τα προβλήματα της Τουρκίας δεν είναι μόνο η ύπαρξη των Ελλήνων και των Κυπρίων. Στην πραγματικότητα είναι όλες οι χώρες που είναι γύρω της, που έχουν διάφορα προβλήματα μαζί της και αυτό την καθηλώνει και δεν μπορεί να εκφραστεί, όπως θα ήθελε. Το πιο απίστευτο της υπόθεσης είναι ότι η νεο-οθωμανική προσέγγιση είναι ότι θέλει να μην έχει καμία τριβή η Τουρκία με τους γύρω της, αλλά στην πραγματικότητα έχει τριβές με όλους γιατί η συμπεριφορά της είναι απαράδεκτη, νομίζει ότι μπορεί να τα βγάλει πέρα κάθε φορά με το έτσι θέλω και με τσαμπουκά, μόνο που πολλές χώρες δεν πιστεύουν πια στην αξία  της και ουσιαστικά ζητούν αποζημιώσεις για χρονικές περιόδους που είναι μεγάλες και πάντοτε στο θέμα το ενεργειακό. Αυτό αναγκάζει την Άγκυρα να ανοίξει πολλά μέτωπα και βλέπουμε ότι όλη η διαχείριση σε επίπεδο στρατηγικής είναι πολύ χαμηλή. Άρα είναι ένα καλό μάθημα και για τους δικούς μας ραγιάδες, όταν λένε ότι η Τουρκία τα καταφέρνει πάντοτε πολύ καλύτερα από την Ελλάδα, θα έχει ενδιαφέρον να σκεφτούν αν είχαμε ακριβώς τα ίδια προβλήματα σε θέματα ενεργειακά με γειτονικές χώρες όπως αυτά που έχει η Τουρκία, γιατί  φαντάζομαι ότι θα ήθελαν να αλλάξουν γρήγορα χώρα. Ας κοιτάξουμε λοιπόν ολικά τη μεγάλη εικόνα, ας κοιτάξουμε όλες τις γειτονικές χώρες της Τουρκίας, για να καταλάβουμε ποια είναι η συμπεριφορά της Τουρκίας και να μην κάνουμε μια περιοριστική κίνηση και να εξετάζουμε μόνο τη δική μας χώρα με την Τουρκία, γιατί κάνουμε  ένα στρατηγικό λάθος όσον αφορά τις εκτιμήσεις μας, εφόσον μπαίνουμε σ’ ένα πλαίσιο τακτικής, εκεί όπου υπάρχει στρατηγική. Άρα ας απολαύσουμε τη στρατηγική που είναι θετική και από άλλες χώρες συνολικά για να την αξιοποιήσουμε και να συνεχίσουμε εμείς από την πλευρά μας την εποικοδομητική μας στρατηγική και να μην σπαταλάμε πολύ χρόνο σε κινήσεις της Τουρκίας, η οποία από μόνη της θάβει τον εαυτό της.