Όταν δεν μπορείς να φανταστείς
ένα γεγονός και τελικά το ζεις
νιώθεις αυτή την αδιανόητη χαρά
διότι γίνεται το θαύμα που δεν
πρόλαβες να ζητήσεις  διότι δεν θα
είχες υπολογίσει στην ύπαρξή του.
Κι όμως αυτή η ιστορική στιγμή, αυτό το
γεγονός της ιστορίας, είναι πλέον κτήμα σου
και κανείς δεν μπορεί πια να σου το κλέψει
αφού ζει μέσα σου για πάντα. Έτσι
μπορείς να φανταστείς πια αυτή τη συνέχεια
που έμοιαζε με υπερβατική ενώ είναι
εντελώς φυσιολογική στο πλαίσιο της
αρμονίας του κράματος των ψυχών. Και
γι’ αυτό πρόκειται για μία αφύπνιση. Διότι
όντως ήταν σαν να κοιμόσουν πριν και
να μην είχες προλάβει να αντικρίσεις τη
βαθύτητα και την πολυκυκλικότητα της
ζωής. Μόνο έτσι καταλαβαίνεις ότι η πίστη
αλλάζει τα πάντα αφού είναι ικανή να
δημιουργήσει με τις διακλαδώσεις πολλαπλούς
κόσμους μέσα στο ίδιο σύμπαν.