Πολλοί προσπάθησαν να μας πείσουν ότι έπρεπε να αποδεχθούμε τις κινήσεις της κυβέρνησης για το Σκοπιανό επειδή δεχόμασταν οικονομικές πιέσεις. Μετά μάθαμε ότι ήταν δική τους πρωτοβουλία χωρίς καμία πίεση και ειδικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχει κι ένα άλλο επιχείρημα που αφορά στην αξιοποίηση των υδρογονανθράκων της ελληνικής ΑΟΖ. Διότι όταν έχουμε ήδη κάνει συμφωνίες για τα θαλάσσια οικόπεδα 2 και 10, για την θαλάσσια περιοχή Ιόνιο και περιμένουμε αυτό το καλοκαίρι συμφωνία για τις θαλάσσιες περιοχές Δυτικά Κρήτης και ΝοτιοΔυτικά Κρήτης, δεν μπορούμε να πούμε πια ότι δεν έχουμε προοπτικές ειδικά όταν ξέρουμε ότι οι συγκεκριμένες πετρελαϊκές εταιρίες είναι η ExxonMobil, η Total, η Repsol, η Edison που όλες μαζί θέλουν να είναι στην ελληνική ΑΟΖ, ενώ η ExxonMobil και η Total είναι ήδη στην κυπριακή ΑΟΖ. Έτσι κανένας δεν μπορεί να πει ότι δεν μπορούμε ν’ αντεπεξέλθουμε οικονομικά και ότι δεν μπορούμε ν’ αντισταθούμε πάνω στο θέμα του Σκοπιανού για την προστασία του ονόματος της Μακεδονίας. Αντιθέτως η ελληνική ΑΟΖ και η αξιοποίησή της όσον αφορά στους υδρογονάνθρακες είναι εργαλείο απελευθέρωσης και από αυτόν τον ζυγό λόγω στρατηγικής νοημοσύνης.