Με τη λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου,
η ηττημένη Γερμανία κατάλαβε ότι η Τουρκία
ήταν αναξιόπιστος σύμμαχος
ακόμα και με μια γενοκτονία δεν είχε καταφέρει
να αντιγράψει τη γερμανική επιτυχία
που είχε εξοντώσει με τον πιο βάρβαρο τρόπο
σχεδόν όλο τον πληθυσμό της Ναμίμπιας.
Το κόστος του πολέμου ήταν τόσο μεγάλο
που η Γερμανία αναγκάστηκε να κάνει
μια νέα αξιολόγηση της βαρβαρότητας της.
Η Τουρκία δεν ήταν άξια εμπιστοσύνης
ακόμα και για να διαπράξει
ένα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας.
Τότε η Γερμανία πήρε μια νέα απόφαση.
Θα έπρεπε να εφαρμόσει την τεχνική της
στην ίδια της τη χώρα
δηλαδή να εξοντώσει τους ντόπιους
που δεν θα υπάκουαν αρκετά
στη νέα βαρβαρότητα.
Ακολούθησε η μπιραρία του Μονάχου,
ο αγώνας ενός παρανοϊκού,
η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών,
για να μην υπάρξουν εσωτερικά εμπόδια
όταν θα άρχιζε το ναζιστικό καθεστώς
την έσχατη λύση
με τη μυστική της οργάνωση
χωρίς να το αντιληφθούν οι αθώοι.