Όταν διέσχιζε το αεροδρόμιο
έβλεπε όλες αυτές τις εικόνες
που δεν είχαν πια καμιά σχέση
με κάποιο αυταρχικό καθεστώς
σαν να ήταν ήδη κομμάτια του μέλλοντος
που είχαν εμφανιστεί πρόωρα για ν’ αλλάξουν το παρόν.
Ήξερε όμως ότι δεν έπρεπε να ξεχάσει τίποτα
αλλιώς ο φαύλος κύκλος θα έφερνε το πάλι
ενώ ήθελε μόνο την πολυκυκλικότητα.
Τα άτομα που ξεχνούσαν άμεσα τις πράξεις τους
δεν ήταν της εμπιστοσύνης
και πολύ εύκολα μπορούσαν
να γίνουν βάρβαροι.
Διότι η βαρβαρότητα είχε ευστάθεια
και γι’ αυτό οι Δίκαιοι έπρεπε
να είναι ανθεκτικοί
για να παλεύουν και να δημιουργούν
μακράν ισορροπίας.
Το αεροσκάφος άφησε τα άλλα
κι ετοιμάστηκε.
Κι εκεί που δεν το περίμενε
του μίλησε ένας άνθρωπος του Αρχιμήδη.
Είχαν γνωριστεί σ’ ένα Μουσείο
όπου είχε κάνει μια διάλεξη
και βρέθηκαν στη Φρανκφούρτη
όπου είχε σπουδάσει ο άγνωστος
που αναζητούσε κι άλλο φως.