Η αποκέντρωση στο πλαίσιο της επίλυσης του Κυπριακού είναι μια τεχνητή λύση που αποτελεί μόνο και μόνο ένα τρόπο απάντησης στις τουρκικές θέσεις αλλά σε καμία περίπτωση κάτι το πολιτικά λειτουργικό ειδικά σε εθνικά θέματα. Έτσι είναι καλό να ερμηνευτεί η αποκέντρωση μόνο ως εργαλείο διαπραγμάτευσης και όχι ως θεσμικό πλαίσιο για τη λύση. Άλλωστε δεν απαντά ορθολογικά στην επιμονή της Τουρκίας να αποτελεί μια εγγυήτρια δύναμη σε μια χώρα που ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη. Οι θέσεις της Τουρκίας είναι καθυστερημένες πολιτικά και ανήκουν πολύ απλά σε άλλες εποχές που δεν έχουν νόημα πια. Άλλωστε ούτε η Ελλάδα, ούτε το Ηνωμένο Βασίλειο θέλει να συνεχιστεί το πλαίσιο των εγγυητριών δυνάμεων. Επίσης είναι ξεκάθαρο ότι σε θέματα υψηλής στρατηγικής όπως είναι η ενέργεια, δεν μπορούμε να φανταστούμε μια παρέμβαση της Τουρκίας που να είναι θετική αφού επιδιώκει θεωρητικά να έχει τον έλεγχο όλης της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου παρόλο που τα άλλα κράτη και οι πετρελαϊκές εταιρείες δεν της δίνουν καμιά σημασία επειδή βλέπουν ότι βρίσκεται εκτός ενεργειακής σκακιέρας. Είναι λοιπόν σημαντικό να ξεφύγουμε από τις παγίδες που στήνει η Τουρκία με τις θέσεις της διότι αποσκοπούν μόνο και μόνο στην καθυστέρηση εξελίξεων που αλλάζουν τα πάντα.