Αν μελετήσουμε τους εθνικούς ύμνους που δεν έχουν λόγια θα δούμε ότι εμπεριέχουν μια θεμελιακή έλλειψη. Αν τα λόγια είναι ιδεολογικά και όχι ιστορικά, θέλει να πει ότι κάποιος προσπάθησε να σκοτώσει την ιστορία για να επιβάλλει τον δικό του τρόπο σκέψης που συνήθως είναι βάρβαρος γιατί δεν σέβεται τους ανθρώπους του παρελθόντος. Όταν ένας εθνικός ύμνος είναι ανεξάρτητος από το Σύνταγμα, μπορεί εύκολα να αποτελεί ένα ευάλωτο σημείο για τη συνέχεια. Κι αν αυτό χρειάζεται μια αναθεώρηση, η οποία να είναι θεμελιακή, ο εθνικός ύμνος παραμένει προβληματικός για το μέλλον. Έτσι αυτό το στοιχείο πρέπει να είναι θεμελιακό και όχι περιστασιακό. Όλες οι χώρες που έχουν αυταρχικά συστήματα εξουσίας πέρασαν από αυτό το στάδιο για να αποφύγουν τη συνέχεια της ιστορίας. Γι’ αυτό όταν παλεύουν ενάντια στη βαρβαρότητα πρέπει να κάνουν κάθε προσπάθεια για ν’ απορρίψουν αυτά τα ερείπια του παρελθόντος που σαπίζουν το μέλλον διότι βασίζονται αποκλειστικά πάνω στην προπαγάνδα. Ο εθνικός ύμνος δεν είναι μια λεπτομέρεια όπως και η σημαία. Έτσι αν αυτή είναι τεχνητή με την έννοια της πολιτικής ή ακόμα και της γεωγραφίας, τότε πρέπει να απαλλαγεί από αυτή όλος ο λαός διότι θα προκαλέσει προβλήματα που θα εμφανιστούν πρώτα στο επίπεδο της τοποστρατηγικής και στη συνέχεια της χρονοστρατηγικής. Αν έχεις εξετάσει τα δικά σου δεδομένα καλό είναι να μάθεις και αυτά των γειτονικών χωρών έτσι ώστε να είσαι έτοιμος σε περίπτωση αντιπαράθεσης διότι θα αποτελούν τους λόγους της σύρραξης ενώ με την προμελέτη, η προετοιμασία είναι πιο εύστοχη. Με αυτή την προσέγγιση, θα ήταν καλό να εξετάσουμε και τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου και των Νότιων Βαλκανίων σε επίπεδο τοποστρατηγικής, ενώ για τη χρονοστρατηγική θα χρειαστεί και η Ευρώπη και η Μέση Ανατολή κι όλο το Μεσογειακό πλαίσιο, θα είμαστε έτοιμοι για τη μελέτη των συνθηκών και συμφωνιών της ευρύτερης περιοχής.