– Ποτέ δεν είπα ότι δεν είμαι αχάριστη…Σιωπή. Έτσι ακόμα κι αν αντικειμενικά έχουμε καταφέρει να κάνουμε όλα όσα θέλαμε, δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν θέλω και κάτι άλλο! Χρόνος. Γιατί να μην υπάρχει κάτι άλλο; Δεν το αξίζω; Κι αν η σκέψη μου είναι λάθος, ας με διορθώνατε… Τώρα δεν αλλάζω… Χρόνος. Έτσι ό,τι και να γίνει, πάντα θέλω κάτι. Διότι ακόμα κι αν ο ίδιος ο Χριστός μου έκανε όλα όσα ζητούσα… δηλαδή θαύματα… γιατί να μη ζητήσω άλλο ένα. Σιωπή. Νιώθω ότι ζω πάνω σ’ ένα σύννεφο αγάπης, τεράστιας αγάπης από την οποία μπορώ να πάρω ό,τι θέλω. Γιατί να μην το πάρω λοιπόν; Όχι, πείτε μου… Γιατί; Χρόνος. Με χαροποιεί να σκέφτομαι πως αυτή η τεράστια αγάπη μπορεί να βοηθά του άλλους. Αλλά να βοηθάει κι εμένα. Στο κάτω κάτω της γραφής, ο καθένας κοιτάζει τον κώλο του, γιατί να μην κοιτάζω τον δικό μου. Βέβαια εγώ, για να είμαι ειλικρινής… έτσι δεν είπαμε; Δεν το είπαμε; Δεν πειράζει το λέω τώρα! Αφού το αντέχει γιατί να μην το πω; Ορίστε το είπα! Και τι έγινε; Έγινε κάτι; Όχι, απολύτως τίποτα…Χρόνος. Συνεχίζω λοιπόν… Θέλω να κοιτάζει και τον δικό μου τον κώλο… Ε ναι! Μόνο εγώ θα τον κοιτάζω; Κι έτσι δεν έχω καν ενοχές. Διότι δεν είχα τύψεις αλλά ενοχές… όσο να’ ναι… Ορίστε λοιπόν το είπα. Λοιπόν… τι θα κάνετε για μένα; Και μη μου πείτε όλα όσα έχετε κάνει…Δεν φτάνουν.